Marginalia

[Marcin Sztelak]

.

Opowiadania pisane w trwałej malignie,

obficie zroszone potem, powodują trwały

wytrzeszcz oczu przypadkowego czytelnika

– oto jest śmiała teza, szyta na miarę epoki.

 

Matematyczny wzór jutra zajmuje wszystkie

tablice w opuszczonej podstawówce,

a życie i tak stawia do kąta wpisując uwagę

do dziennika. 

 

Na każdej jeszcze dostępnej stronie.

Palimpsestów nie uznajemy,

nawet w stanie mocno wskazującym

na ostre zatrucie, a jakże – śmiertelne.

 

Na szczęście wszystko to tylko na marginesie,

a nawet poza nim. Daleko, daleko