Miś

[Rolek]

Kochani rodzice. Właściwie, to nie wiem gdzie jestem. I nie wiem, gdzie Wy się podzialiście. Ale tutaj jest całkiem fajnie. Wiem już, jak smakuje mleko, którego mi Mamo nie dałaś. 
I czuję, się tu bezpiecznie. Podobno bezpieczeństwo, to Ty zapewnić miałeś Tato.
Mimo to, nie mam do Was pretensji. Właściwie to nawet nie wiem czym jest pretensja. Rozmawiałem z taką koleżanką, co była chwilę po tamtej stronie. Powiedziała, że tam nie ma nic ciekawego. Tylko bardzo bolało. Tak jak mnie troszkę, ale nie martwcie się, nie tak bardzo. A najbardziej wtedy ją bolało, kiedy nie było koło niej mamy i taty. Wtedy bolało, ale miała jeszcze misia. Taki miś, to musi być coś wspaniałego. Mówiła, że jest mięciutki, taki miziaty i ma czarne oczka.
Kupilibyście mi takiego, prawda? Jestem pewien, że tak. Oczywiście, jeśli sprawy potoczyły by się inaczej. Mógłbym go przytulać.
Będę już kończył, mam nadzieję że trafi do Was ten list. Tam gdziekolwiek jesteście.
Bardzo Was pozdrawiam.
Płód.
P.S. Dziękuję Wam, za nadanie imienia. Tutaj nie każdy je dostał, po tamtej stronie.
 

[staszeko]

Chyba każdy, świadomie bądź nie, chciałby napisać taki list i otrzymać odpowiedź.

 

Nie wiem jak jest z matką, ale podobno każdy ojciec umiera czekając na słowo od syna — więc nie zwlekaj: pisz list już teraz!

 

Oryginalny pomysł na miniaturowe opowiadanie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.