Kwiat lawendy

[nicole]

Kwiecie lawendowy - 
Tak blisko, a tak w oddali. 
Murem oddzielony,
Przez jednych wielbiony, lecz tylko, 
Kto po twej stronie barykady.

Otchłań - 
Ściana.
Tam, miłość do kwiatu zakazana.
A może tylko zauroczenie? 
Które boli jak nożem zranienie.
Jak człowiek spragniony na pustyni, 
Z wiadrem wody. 
Napić się nie może, 
Bo skażona. 
Tak Pan domu stoi na straży,
I niepowołanych do kwiatu nie wpuszcza.
Woń lawendy unosi się w chmury
Wypełnia wszystkie duszy dziury. 
Łata je. I pokazuje nie co mieć człowiek może,
A czego dostać by nigdy nie mógł.
Jak wielkie zaszczyty mogą spotkać jednych, by kwiat w dłoniach trzymali,
I jak wielkie nieszczęście tych, którzy chcą a dotknąć listka nie mogą.

Życie nie jest proste i nigdy nie będzie, 
Coraz częściej ludzkość popada w obłędzie. A jeśli nie chcesz żyć jak ci każą - żyj po swojemu - z kwiatem, czy bez kwiatu. 
Bo każdy kwiat kiedyś zwiędnie a zostaniesz ty. We łzach, niewzruszeniu lub szczęściu. 
 

[goździk]

@nicole

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jako goździk wyrażam stanowczy sprzeciw! :D

 

A tak na marginesie intryguje mnie, czy ten brak konsekwencji w formie, którym jest stosowanie rymów w sposób przerywany, był zamierzony, czy tak wyszło przypadkiem, bo zabrzmiało? 

[nicole]

@goździk Gdy pisałam ten utwór nic nie było zamierzone. Szłam przez park i pozwalałam myślom płynąć, zapisywałam je i starałam się oddać swoje uczucia jak najlepiej potrafiłam. Nie przykladalam uwagi do układu rymów (lub jego braku

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

). Dziękuję za komentarz! 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ten fragment mi się podoba. Poetycko pokazana smutna prawda o życiu.

[A-typowa-b]

@nicole fajnie użyte słowa. Nie zgodzę się jednak z tym, że życie jest skomplikowane, wręcz przeciwnie jest proste.

To my ludzie raczej mamy inklinacje do jego komplikowania ( czy my sami, czy ktoś nam, to wszystko ludzie). Tak mnie naszło, po przeczytaniu.

Pozdrawiam.