Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Przekroczyliśmy próg nadziei

I stanęliśmy już ponad wszystkim;

A wiatr ogłosił tę nowinę,

Iż na zawsze już zamilknie.

 

A horyzont krwistym półkolem

Od czerwoności naszej pychy

Powziął na nas pogrom wszechrzeczy

I padając, pustkę ukazał.

 

I ptaki zamilkły, i psów skowyt

W mrok się rozpłynął, nie błagając

Już o litość gorącą dla nas:

Zapatrzonym w siebie jak w Boga.

 

Z naszych wspomnień - cienie i popiół.

Z naszych marzeń - mara spełniona

I senna; bo żadnej granicy

Już pomiędzy nimi nie będzie.

 

I tych granic w końcu już nie ma,

Co złem - zło, dobrem - dobro czynią

Na nasz obraz i podobieństwo:

Literami dziejów zatarte.

 

Patrzymy wtedy w jawny koniec;

Początków pęk puszczając wolno...

A myśl ostatnia tako rzecze:

.............................................................

 

 

 

Edytowane przez koralinek (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@anima_corpus celowałem bardziej w kosmiczną perspektywę końca ludzkości (kto tam wie ile by jeszcze potrwała), choć ciekawi mnie to bardziej przyziemne odczytanie wiersza. Przynajmniej mi czasem łagodny poszum zapowiada burzę, a być może też pisząc o całej ludzkości czy innych ludziach piszę tak naprawdę o samym sobie ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natálie Vašutová  wiersz przypomniał mi "Psalm stojących w kolejce"   Za czym kolejka ta stoi? Po szarość, po szarość, po szarość! Na co w kolejce tej czekasz? Na starość, na starość, na starość! (...)  
    • @Bożena De-Tre Aniu tytuł mam inny; stara żono pomarszczono niczego mi nie żal....to tylko cienie lata.Super wiersz ale może dlatego że tego bólu nie czuję...........zresztą to nie ból to świadomość dwojga ciał ''bez książki''......taka prowokacja z pozdrowieniem z mojej strony. @Annna2 Aniu Bursa Stachura Wojaczek..wciąż do nich wracam  jak „ sarkazm” potrzebny od zaraz a „  ból istnienia” rozrywa duszę co dzisiaj kolory tęczy ma…,zawirował Świat a czy zawsze dobrze?Nie wiem…dlatego piszmy.Mój drugi Tomik zielony „Na krańcach klawiatury „ jest właśnie w druku.Czekam z niecierpliwością jak zostaną odebrane te współczesne dylematy….pozdrowienia od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Bożena De-Tre  łał! Dzięki za Andrzeja Bursę lubię. "Zażalenie" (fragm) Panie ministrze sprawiedliwości... Pan mnie obraża. Nie znam pana, ale widziałem pańską fotografię w gazecie I czuję się głęboko obrażony, Na nieszczęście nie tylko przez pana,
    • @Annna2 Dobrze Aniu niech skrzypi parkiet ..szeleszczą liście i ławka w parku pusta.Ktoś może książkę zostawi tam. Po maturze dałam Ci ją z napisem'' Bursa i my TOBIE''.Rzuciłeś słowem zbyt lekkomyślnie pośród potoku innych słów.............kto pierwszy rzyci kamieniem. Nie ja nie Ty.....nie mogliśmy się dogadać pamiętasz, @Bożena De-Tre cd......jak Ćma zjawiałeś się by zniknąć z początkiem lata....zabierz książkę IDŻ.
    • @Bożena De-Tre dzięki
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...