Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Chwila jak piórko ulotna
Pamięci umyka w oddali
Zatrzymać serce ją chce
By ogień jej nie strawił.

Ciągła gonitwa za marzeń spełnieniem

W myślach czekając na Ciebie.

Przy Tobie cały świat schowany

Bez Ciebie miłości rany.

Nie ma już przyszłości, jutro odeszło w dal

Gdybym bez blizn miał serce, znów bym Ci je dał.

Tęsknota mnie gości w każdy mój dzień

Nadzieje przykrył rozstania cień.

Umiera dusza a ciało gnije

Przez Ciebie znów za smutki piję.

Duszę się w sobie, w poduszkę płaczę

Z wiarą, że jutro może być - inaczej.

 

 

Edytowane przez Marcin R (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Miłość i jej głupoty, ale że sam pisałem takie wiersze gdy miałem siedemnaście lat, to nie będę wytykać.

 

Pisanie pomaga wylać żal z serca, a po latach będziesz mógł pokazać wnukom, czym się zajmowałeś za młodu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...