grzech

[Raphael]

Dogonił mnie grzech martwej wiary
Którą żyłem i oddawałem jej dary
Upadła jak sen
Gdy pojawił się tylko nowy dzień
Zamroczony światłem słońca
Tak. Zmarłem w bezkresie ciepłego miesiąca
O Pani! pani zimnego grobu
Utul mnie gdy porzucą mnie do rowu
I gdy będą posypywać ziemią
Rozkuj mą dusze pokrytą czerwienią...

[Paulina Karpiuk]

Ten rów mi nie pasuje ale ogólnie całkiem niezły.

[Dorma]

Mi tez ten rów nie pasuje..Niby taki patetyczny nastroj , atu nagle rowy..Ale duzy plus za rymy:)

[Raphael]

Spieszę sprostować, że w XVI – XVII w. Chrześcijanie chowali ludzi grzesznych bezbożnych w rowach a nie w grobach.
Ślicznie pozdrawiam
Raphael

[anetzka]

Jako były sempiszon-zasępiłam sie nad tym wierszem..cokolwiek to znaczy:))