Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

My... husaria!


Rekomendowane odpowiedzi

Wolność rozkuła nam rozumy, patrz, mogę wszystko co pragnę,
mentalność słowiańska została, myśl porysana przez wieki.

A skrzydła innych na uwięzi, genetycznie świat daleki,
co nam mocno na mózg uwiera, chyba wielkości fragmenty.

Czemu nie jesteśmy bogaci, a sąsiedzi w ciszy mogą,
czyżby bezwzględna konsekwencja  i żelazna dyscyplina?

Polsko, obijana przez cynizm, strach się nad tobą nachyla,

gdzie Średniowiecze, twoja siła... nie masz za sobą nikogo.
 

Mała jesteś, a wielka... nasza - rozmawiajmy o przyszłości,
dlaczego inni mają pewność, czego nam samym potrzeba.
Kiedyś Hitler, Stalin... no właśnie, pociąg apiat się rozpędza,
kierunek zawsze wschód-zachód, zdawać by się mogło... swojscy.

Sami im dajemy amunicję, mdła elita miasteczkowa,
oni wiedzą lepiej - uczeni, roztyci lekkim żywotem.
Śnią im się dawne proszlacheckie,  rubensowskie czasy złote,
został na stołecznej ławeczce, za dwa euro marny browar.

Zwyciężaliśmy pod Cedynią, pytam zatem - co dalej?
Grunwald wskazał właściwą drogę, powiesz, dzisiaj nie możemy.

Obiliśmy Turka pod Wiedniem, aż z popiołów zstąpił Feniks,
a na końcu bitwa Warszawska... znowu narodowy alert!


 

"Amor patriae nostra lex".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@ais Masz w zupełności rację w zrywach jesteśmy w czołówce, chociażby powstanie kościuszkowskie, ile ofiar pochłonęło, a efekt ujemny, straciliśmy niepodległość, a powstanie warszawskie /oj oberwie mi się/ było potrzebne?

Można by tak mnożyć, tylko gdzie ta konsekwencja niemiecka, krok po kroku ku wielkości. Samym chwilowym entuzjazmem niczego nie zrobimy.
Piszesz jeszcze... wstydzisz się napisać prawdy?
 

Miłego świętowania, oby nasze wojsko chodziło tylko na paradzie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Marek.zak1 Dobrze Marku że oprócz Kaszub są inne regiony.
 

"To je ridel, to je ticz, to są hojne, widle gnojne.
chojne, widle gnojne, ridel, ticz,
oznoczo kaszeba, base, skrzepczi,

krotcze, dłudże, to koszebsko stoleca".

Pozdrawiam Marku.

@Somalija Ago właśnie o tę pracę chodzi, to jest sedno naszych dolegliwości, jedni pracują, drudzy kradną, a wyobraź Sobie że wszyscy ręka w rękę - pracujemy.
Ago dałem cztery przykłady, gdzie nam udało się zwyciężyć, gdybym wymienił porażki, miejsca by zabrakło.

Piłki nożnej w takim kontekście, nigdy Ci nie wybaczę.
 

Miłego wieczoru.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@[email protected] no powiem Tobie, że wiersz przypominający o mentalności dawnych Polaków. Nie jestem za śmiercią w imię czegoś, co się nie uda, ponieważ to jest marnotrawstwo. 

Jednak są takie historyczne dzieje, zrywy, i Polska pełna swoich dzieci, że łezka kręci się w oku. Młodym trzeba mówić, przypominać. Mam wrażenie, że dziś króluje świadomość Europejczyka, coraz mniej Polaka. 

A najgorsze, że sami tak chcemy.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@A-typowa-b Aniu masz rację jeszcze nic nie pokazaliśmy jako Polacy a na siłę chcemy być /jak piszesz/ Europejczykami, najpierw trzeba zbudować silne państwo Polskie... nie takie od rozbioru do rozbioru. Ale mocno zakorzenione w strukturach światowych i europejskich. Unia Europejska jest, a za chwilę jej nie będzie, natomiast Polska musi być... zawsze.
 

Miłego dnia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ja akurat nie piszę fantastyki, nawet bym nie potrafił. Nie mam zresztą takiej potrzeby. Tylko o tym co sam przeżyłem materialnie lub duchowo lub bliskie mi osoby doświadczyły.
    • gdybym potrafił jak nie potrafię skraść letnim brzaskom ptasie szczebioty z kredką do oczu zielonych barwień i flakonikiem woni lipcowych   a nocom w pełni tym lunatyczkom co nad dachami wśród snów się snują by blaskiem sierpnia móc się zachłysnąć uszczknąć co nieco na jesień burą   to rozmazanym dniom listopada gdy już nadejdą spłakane szare mógłbym makijaż słońcem nakładać z tych wykradzionych tak płochych marzeń   i porwać ciebie w mój świat w błękicie byś była kwiatem a ja motylem i razem z tobą nim się zachwycić lecz wyobraźni czy masz na tyle
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Kocha nie kocha lubi szanuje wróżba witkami los dwojga splata spadają listki snując fabułę płacząca wierzba zna przyszłe lata   Co komu jeszcze w gwiazdach pisane nim czas wysypie treść z piaskownicy na świat szeroki i pełen wrażeń między słowami naszej ulicy   Mała ławeczka pod jarzębinką korale drobną rączką zakryte odgadnij liczbę jeden do czterech odbierz całuski i baw się życiem       Na naszym podwórku wróżono z witek wierzby płaczącej, odrywając kolejne listki wraz z naprzemiennie wyliczanymi słowami z pierwszego wersu. Ostatni był wyrocznią. Na ławeczce pod jarzębinką zwyczajowo gromadziły się nieco starsze dzieci. Stare drzewo, pamiętające wiele pokoleń, rosło pod sporym kątem, tak że opadające gałęzie tworzyły coś w rodzaju domku chroniącego przed mniejszym deszczem lub letnim upałem. Zabawa nazywała się kotki(wierzbowe), lecz u nas ich rolę pełniły czerwone koraliki wiszące nad rozmarzonymi głowami. Dziewczynka ukrywała w dłoni sekretną ich liczbę, od jednego do czterech, a zadaniem chłopca było jej odgadnięcie. Gdy mu się to udało miał prawo odebrać całuska.  
    • @aff no widzisz nie jest tak źle ze starym kredensem  Pozdrawiam Kredens nie taki znowu stary
    • @aff Dziś chyba jaśniejszą mam "głowę"  Tytuł z treścią związałam w jedną drogę ...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...