Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bogowie są szaleni
i
nic
nie
mają
przeciwko nam

nie można jednak pić z nimi
wina smakującego
słońcem
i
zamienić spojrzeń
za
uroczonych
ani
słów ciepłych
wypowiedzieć z nimi
przy wieczornym cieniu
też
się
nie uda

siedzę na krawężniku
a błoto
brudzi mnie
deszcz nie ma tutaj nigdy smaku wiosny
a
jedzenie
nie jest ucztą bogów
nawet gdy
gdy
tak
mi się wydaje

nie widać mnie
zza białych, jasnych ścian
gdzie dziewczyny i chłopcy
prze
piękni
łamią konwenanse

wpatrzyłem się jednak dokładnie
w fotografie
ich
zadziwione
mną
twarze

z
rozumiałem
za
pamiętałem
za
trzymany ruch

usiądź obok mnie
to cię wyleczy
ze
sztuki

błoto
śmietniki
sadza
derwisz tańczący między szczurami
to cię uleczy
uwierz
mi
 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chodzi tylko o to czarne tło. O nic więcej. Jest straszny kontrast. Inni milczą, bo są uprzejmi, ja nie jestem i nie milczę. Przykro mi. 

Opublikowano

@Gosława Szaleństwo nie może być normalne. I nigdy nie jest przyjemne. Ani dla oczu ani dla serc ... . Moje wiersze nie są wymyśloną gra słów. 

 

Tak. To jest celowe. Ma powodować dyskomfort.

 

 

 

@ais @ais to źle że milczą. Bo to słaby wiersz w takim razie . On ma być nieprzyjemny.

 

Bycie szaleńcem tylko pozornie jest cool. 

 

Ma razić, boleć, śmierdzieć. Niestety...

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Interesujące porównanie.   Pozdrawiam :)
    • Piękny wiersz. To prawda, jesień zawsze oddaje, w końcu to czas zbiorów.    Pozdrawiam :)
    • Dziś są Twoje urodziny Więc wznieśmy toast Za Twoje zdrowie, świetny aktorze, Napijmy się dziś, bo jest okazja. Dziękuję Ci za chwile wzruszeń Za mnogość całą świetnych ról Od Janka aż po Mordowicza Dawałeś czadu – do diabłów stu! Oparłeś się też pokusie założenia Własnego teatru – szacun, chłopie, za to! Po co kolejny teatr na scenie? Kiedy to życie samo jest teatrum? Życzę Ci – „Janku” – kolejnych ról, Tak samo barwnych, tak samo świetnych, Jak właśnie ta w „Czterech pancernych”, Lub jak ta w „Klerze” sławetnych! Warszawa, 23 IX 2025   Dziś przypadają 86. urodziny Janusza Gajosa. Mam nadzieję że P. T. Jubilat nie będzie miał mi za złe, że uczczę Jego urodziny tym skromnym wierszem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Możesz "wstawiać" co chcesz... w miejsce kropek.     Nie rozumiem tylko - dlaczego próbujesz mnie wciągać w dyskusję porównawczą?    Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...