Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przekaz bardzo do mnie trafia i wcale nie jest oczywisty. Powięm więcej: nawet bez "jedno ciepło" robi wrażenie - jeśłi się przy tym zatrzyamać. 

 

Pozdrwiam 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wyczułeś mnie, Radosławie! Na początku było tylko "i jedno światło" :) Ale czasem sie boję, że taki króciutki tekst pryska po przeczytaniu jak "bańka mydlana" - bez śladu. "ciepło" jako uzupełnienie wydało mi się jednak o tyle właściwe, że światło może tez być "zimne" lub "ostre". Dlatego chyba tak zostawię.

 

Cieszy mnie Twoj odbiór - dziekuję! :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W moim odczuciu z "płomieni" zdecydowanie anie nie zimne, ani nie ostre. Tym bardziej, że są dwa. Dlatego mi w zupełności wystarczy, zapada w pamięć, może być inspiracją i dobrze się to czyta. Powtórzone słowo "jedno" wprowadza pewien podział. Jakby Jedno dawało światło, a Drugie ciepło. Poza tym jak dla mnie powtórzenie słowa "jedno" ujmuje mu mocy. Jedno to jedno! ;) Dlatego tak bardo przypada mi do gustu. Krótka forma. Rozumiem Twoją obawę, ale myślę, że ta miniatura spokojnie sobie poradzi - jest przecież światło. 

 

Pozdrwiam Duszko 

Opublikowano

@Radosław  Twoja pełna wyczucia, czy wczucia się wypowiedź przekonała mnie, Radosławie, i dziekuję Ci za zawarte w niej uwagi - są ważne dla mnie! Na pewno będe się nimi kierowała pisząc nastepne miniaturki, ale w przypadku tej czuje, że jest za późno, bo jakby się już we mnie i tutaj "zakorzeniła" taka, jaką jest.  Usunięcie tego fragmentu sprawiłoby na mnie wrażenie "amputacji". Nie umiem tego racjonalnie wytłumaczyc, alle tak czuję. Niemniej jestem Ci wdzięczna i serdecznie pozdrawiam! :)
 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pan Prezydent z małżonką pięknie zaprezentowali się na czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. W liceum od Reja i Kochanowskiego zaczynam naukę z poezją:) miałam polonistykę bardzo wrażliwą na tym punkcie:)
    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
    • @Milady w moim jest to spółka z kosmatym, oczywiście z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...