Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Mam piękną bliznę na duszy
znak po przebytej walce 
już nie leci z niej krew gdy się uśmiecham
tylko czasem w zimę napina się na ustach
i nadpęka z lekka,  przypomina 
płacz dziecka przed lustrem.

 

Ułożono  mi życie na styk cierpień, które zrodziły 
rozwój, gdybym mógł wybrać jeszcze raz, z rozszczepem czy bez
powtórzył bym tę samą opowieść która mnie stworzyła takiego jakim jestem.


Pieśń o samotności, braku akceptacji samego siebie i świadomości bycia
tak bardzo innym w środku.

 

W  mieszkaniu wiało nawet w nocy przez stłuczoną szybę
a ja z nocy na noc przesypiałem coraz mniej budząc się z zimna
czułem że się kończę, trzydzieści jeden lat.

 

Wtedy pojawiła się Ona, a z Nas On.
Gdybym nie brał leków powróciła by depresja i diabły!
Teraz
Wygrywam z alkoholem, wygrywam z papierosami,  wygrałem z chorobą psychiczną, 
pokonuję słabości i akceptuję niedoskonałości. 

 

Jestem 

 

Ojcem.

 

Edytowane przez Giesz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj!

Całość twojego wiersza podoba mi się,

a powyższa, pierwsza zwrotka  z całej treści,

jest wstępem do naszego serca.

Krew to łza, łza to dusza, płacz jest zdrowy.

 

Pozdrowienia dla ciebie

Opublikowano

Cześć @Nefretete Tyle pozytywnych komentarzy, jestem zdziwiony bo przyzwyczaiłem się do ciszy wynikającej z tego że sam nie komentuje zbyt często. To prawda płacz pomaga czasem. Dusza oddzielona od oceanu:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każda łza - bo jest ich rodzajów kilka - wpływa oczyszczająco i kojąco na napięcia emocjonalne, jakimi natura obdarzyła każde instnienie. Niemal w każdym człowieku, pojawia się krytyczny moment. A potem, przychodzi tylko równowaga.

Cisza też jest ważna; w niej możemy kontemplować nasze myśli, by poźniej, z nimi wyjść na światło dzienne, i dzielić się, z innymi.

 

Opublikowano

Wyzwanie, czyli post dla duszy: spróbuj przez trzy dni nie powiedzieć jednego słowa, do nikogo, na głos bądź szeptem. To bardzo trudne ćwiczenie, jeśli w ogóle możliwe, chyba że żeglujesz samotnie gdzieś po morzu. Jeśli wytrzymasz do końca trzeciego dnia, poczujesz olbrzymią siłę duchową. Wtedy pisz, co czujesz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Giesz Ułożono  mi życie na styk cierpień, które zrodziły 
rozwój, gdybym mógł wybrać jeszcze raz, z rozszczepem czy bez
powtórzył bym tę samą opowieść która mnie stworzyła takiego jakim jestem

 

To piękne. Wiesz Giesz, mam kotkę, taką przybłędę, no jest... b. fajnie, że do Ciebie wpadłam. Pozdr. J. 

Opublikowano

@Justyna Adamczewska Miło że coś napisałaś Justyno i to najlepszy fragment poza piosenką. Kota można nauczyć miłości swoją osobą. Mam przyjaciela któremu się to zapewne udało. Według hindusów nie dostajemy większych bagaży niż jesteśmy w stanie unieść. W moim wypadku się sprawdziło.

Opublikowano

@NefreteteCałkiem możliwe, gdzieś tam czytałem o tym u R. Steniera. Że każdy przechodzi kryzys po  siedmioletnich fazach dorastania. Ja już wchodzę powoli w dolinę śmierci zbyt szybko trochę. Na szczęście bez piwka i telewizora.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. witam wrażliwość jest bardzo ważna podziwiam każdego kto myśli podobnie 
    • Niemrawo zaczęło się rano, pod wodę więc twarz zaspaną. Dwa łyki gorącej kawy. Co się dziś zdarzy - ciekawe?   Dzień będzie piękny, zaiste! Niebo bez chmur, przejrzyste! Na ścianach tęczowe refleksy, nie chciało się wstać - już pierwsza?!   - Tak zmarnować pół życia! Znów mamrotałam w ukryciu. - Ech...Czemu człek tak niemądry? Wystarczyło się wywlec spod kołdry...   ...kiedy tylko ósmą wybiło. I tak nagle coś mnie olśniło. - Przecież jutro też będzie rano! Mogę wstać bardziej wyspana!   Zawinęłam się więc z powrotem, tym razem w koc z grubym splotem.        
    • Wstałem dzisiaj z rana, istotnie o bardzo wczesnej porze, ktoś powiedzieć może, że dużo za wcześnie, co będzie rozsądnym podsumowaniem i miałem do wyboru: zrobić coś albo powstrzymać się od działania (proste wybory niezmiennie rządzą tutaj światem).   Wybrałem to pierwsze, a zatem w zwyczajowe kilka minut napisałem wiersz o numerze nie wiem już którym, bo już dawno pomyliłem się w rachubach i co trzeba dodać zapewne nie ostatnim, zresztą w głównej mierze na własne nieszczęście.   Teraz przez cały tydzień będę płonął ze wstydu, albowiem wiadomo że wiersz oględnie mówiąc nie spotka się z zachwytem (nie może tego uczynić z uwagi na tak zwane braki potencjału, a trzeba dodać, że wcale nie rzekome).   Cóż, niestety, nie da się go już „odnienapisać”. Wstyd, łzy, utyskująca ambicja oraz autorska rozpacz chyba muszą się wieczorem napić i chyba czegoś dużo mocniejszego. Odwieczna reguła przepicia żali wcale nie jest taka głupia.    Warszawa – Stegny, 14.04.2025r.
    • @Wiesław J.K. życie ma bardzo różne barwy, jest w nim miejsce na rozmaite emocje. Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @andrew to niebo można dostrzec obserwując chociażby przyrodę. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...