Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Meandry cmentarnej orkiestry 

 

Groby cicho tu oddychają trucizną eteru

Tam leży odwłok bez życia i bez wiary

Pozbawiony w morzu zniczy jakby steru

On wokół pułapek nieba nocnej Sahary 

 

C mol na trąbce poddusza siłę odwagi

Pięciolinia płacze o więcej łez zbawienia

Aby śmierć ujarzmić woła - jedz do Pragi

Tam z dance makabr masz do czynienia 

 

Epitafium wykułem młodej wieczności

Dodam ofiarnego od tronów zwierzenia 

A łunę ciemną malując jej nieczystości 

Odbiorę jak bladą chłostę uciemiężenia 

 

Idź człowieku w brunatnej wojenki las

Kwasem polewają tam drogi przegrane 

Gdy wieże buduje boskiego planu czas

A dzieła ratunkowe są już wyprzedane 

 

Tam miny leżą i proszą się o wybuchy

Oficer z karabinem na stanowisku stoi

Oddziałowi nie brak jest siły i skruchy

Dobosz młody na werblu nerwicę ukoi

 

D - dur w skali całego ludzkiego honoru

Napawa siłą nieśmiertelności i dozą łez

Wśród lasów krzyży i pełnego sitw boru

Wyłonią z pod gruzu odwagi siedem tez

 

Kto przeżył płacze, a kto zginął tego brak

Tylko pożądane są dzisiaj zimne ordery

Bohaterzy ożywają wśród banitów i pokrak

Wśród tryskającej krwi i wojennej cholery 

 

Grupy trupów proszą o azyl wśród nieba

Jeszcze w mundurze kroczą śmiertelni

Czy ery śmierci nastała dzisiaj potrzeba 

Kto zginie, a kto przeżyje? Bądźmy celni...

 

Kończy się wizją w kruków testamencie 

W alabastrowym pomniku białej mewy 

Szybującej w podziemnym firmamencie

Tam śmierci purpurowe nastają siewy 

 

W G - Dur epitafium brzmi ostatnia doba

Kończą się siły i wiara upada zawistnie

Zrodziła się tam im niemoralna choroba

Oficer podał cztery koniczyny pieciolistne

 

Zachodzi me słońce ten raz samotnie

Cmentarz świeci świetlikami setek zniczy

Wkracza rok w jesiennej zadumy matnię

Gdzie grabarz mowę pożegnalna ćwiczy 

 

Autor: Dawid Daniel Rzeszutek

Edytowane przez Dawid Rzeszutek (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Panie Autor,

Dlaczego opublikował pan niechlujny w zapisie tekst?

 

Decydując się na rymy, powinien pan przestrzegać następujących zasad#

  • składać się z wersów (linijek), w których ilość sylab jest taka sama lub powtarza się według łatwego do zauważenia;
  • dać się przeczytać tak, żeby akcentowane sylaby tworzyły rozpoznawalny, rytmiczny wzór (coś w rodzaju melodii);
  • zawierać jakąś czytelną myśl, przesłanie, informację, historyjkę, anegdotę, żart, wykorzystywać grę słów lub mieć zaskakującą pointę;
  • być zwięzła, ale ciekawa lub zabawna, nawet kiedy jest czytana po raz kolejny.

Źródło 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dostał pan lajka, bo trochę pracy pan włożył, ale jest to słaby utwór.

Opublikowano

@Nefretete Widzę, że zachodzi między personalna różnorodność oceny wartości wiersza. Jednym się brak sylabotoniczności nie podoba, drudzy są bardziej wyrozumiali i inaczej patrzą. Myślę, że ile ludzi tyle opinii. Mimo, że dzielimy je na lepsze i gorsze, często w tych gorszych zawiera się jakaś głębsza prawda.

Nie lekceważę  żadnej informacji w komentarzach np. o zwróceniu uwagi na błąd lub na konstruktywną krytykę. Dziękuję z tych powodów również tobie. Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Źle mnie zrozumiałeś; nie miałem na myśli, jakiejkolwiek krytyki. To co napisałem powyższym komentarzem, nie było skierowane w formę wiersza, tylko jego treść - jaka mi przypadła akuratnie pod czasy, i do gustu.

Więc! Nie gniewaj się na mnie. Szanuję taką maść twórczości. Patrzę na wiersze zupełnie inaczej.

Pozdrowienia dla ciebie!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...