Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nieskończoność uczuć


Rekomendowane odpowiedzi

 

Uległam pokusie ten jeden raz,
wiem już, ile świat mój jest wart.
Poczułam zew żądzy,
cierpienia smak, krwi...
przyjaciół od serca nie zdradzam - to łzy.

Bardzo mi ciężko,
codziennie jest źle...
nie zasnę spokojnie,
u bram słów twych tkwię...
w sercu potęgą katusze w grze
i każdy oddech wykańcza mnie.

Uderzeń jego ciernie strome są jak skały,
rytm tego co ważne wprawiam w orzeźwienie.
Strzępki drżących uczuć, które mi zostały,
powodują, że wdycham jedno - cierpienie.

Balast na duszy mi ciąży ogromny,
sztylet ze stali wwierca się w serce...
jak most ponad tonią - mosiężny, niezłomny...
lecz tego co czuję - jest znacznie więcej.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...