Obrażam z szacunku

[Doomed]

Kto w rzeczach małych, ten w sprawach wielkich
Któż fałsz stosuje, pucuje lakierki i z brylantyną we włosach prawi,

niech dławi się słowem miękkim jak żelki.

Nie podaję ręki jeśli krzty nie mam szacunku, a jeśli szanuję, siedzimy przy trunku,

to jako tego oznakę, prawdę ci powiem, choćby żeś klakier

i że obiad niesmaczny, a dziecko masz brzydkie, powiem co miłe i powiem co przykre,

bo jest to szacunku najwyższą oznaką, zwykle być szczerym, nie zwykłą pokraką.

I jeśli niegdyś staniesz w swej prawdzie, ona nie boli, lecz ciągając na dnie szepnie do ucha słowa te miłe:

Dziś jesteś wspanialszy, bo kłamstwa zabiłeś.