Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zimą w piątek w Wadowicach


Rekomendowane odpowiedzi

 

Zimą w piątek w Wadowicach

 

 

do firmy Scan Dach
ulica Wenecja
dojadę dużym autem
na wszelki wypadek

pokazuję palcem na mapie

pytam się 

siedzącego 
na ławce przed Bakosem
ubranego w dżinsy
zieloną kurtkę
z wyglądu nieco ode mnie młodszego
mężczyzny

ja, właśnie do Wadowic
podrzucisz mnie
to po drodze
wszystko wytłumaczę, a ty

ulicę dalej ale 

masz tutaj ciepło, wygodnie
mówi mężczyzna
w zielonej kurtce, dżinsach i
rozgląda się po wnętrzu kabiny
długo tak jeździsz
wiesz
ja, od 23 lat robię przy kostce brukowej
już nie daję rady
kłopoty ze zdrowiem
wysiadają kolana
plecy
ciągle wieje po odsłoniętym krzyżu
to wszystko 
przez cały boży dzień
na wierzchu

tutaj, zatrzymaj się
ja wysiądę, ty 
dalej prosto
na pierwszym skrzyżowaniu w prawo
tam będzie Wenecja
zatrzymuję się w zatoczce dla autobusów
mężczyzna w zielonej kurtce 
otwiera drzwi 
zgina się w pół 
tyłem wysiada
z wysokiej ciężarówki
przez chwilę 
widzę wychodzącą z dżinsów przykrótką koszulę
cały goły krzyż
na wierzchu.

 

 

Wadowice, 11. 02. 2022.

 

 

 


 

Edytowane przez dach (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...