Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wszyscy jesteśmy poezją


Rekomendowane odpowiedzi

 

 

Pierwszy raz poezją była(e)ś
gdy krzykiem urodziła(e)ś się
w naturze

drugą było, palcami zbieranie
i
łopatką z piaskownicy ziemi;
zanim nas, mówić nauczyłaś
jezykiem serc
liści trzymanej jesieni prostej
i złożonej w pęd,

im rozgałęzienia oddałaś ;
końcowe węzły dzierżyli nam,
by umiejscowić funkcją fazy
dorosłość nawet! Darowana
pomyślnością na szczęście
pięciolistną nie jest jeszcze...

Próbą!

Już nie chodzi, że śmigło rozpędziło was;
wiatr szepcze nie tylko nad górnolotnymi,
szmer powietrzem wdycha świszczący
w przepustki zwężone satelitami więzi,
trzecią - najważniejszą w poezji!

To! Nie dać grabić swoich liści
- bo odcięty dostęp do światła
w kompost krzewy nasze przemieni,
spojrzysz tylko - księżyc bez promieni...

Moje
łańcuszki czoła modlą się, o lepszą glebę,
kwiat w głębi poczujemy zanim wyrośnie,
chwasty usuwane poddajmy fotosyntezie!
Naszych słońc

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Nefretete

Niesamowity styl, zaczynam się domyślać, że musisz być geniuszem, jak ja

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie boisz się wykrzykników, co jest wolnością, i stosujesz je znakomicie. 

Wiersz miejscami trudny, ale ku końcowi staje się jaśniejszy, i bardzo przemawia do mnie to o grabieniu liści, bo grabienie złości mnie niepomiernie, jak i koszenie trawy do gołej ziemi... 

Kwiat w głębi poczujemy zanim wyrośnie, i fotosynteza naszych słońc – rozkoszne.

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...