Gatunek złotych rybek

[Mayerling]

czasami mam wrażenie że jesteśmy

gatunkiem złotych rybek

o pamięci krótkotrwałej która pozostawia

wiele do życzenia

wystarczyło osiemdziesiąt kilka lat

by z „Za wolność waszą i naszą!” przejść do

wyprzedawania wolności za przysłowiową

figę z makiem

jakby lekcje których udzieliła nam historia

nigdy nie istniały

jakby George R.R. Martin nigdy nie napisał

że „Strach tnie głębiej niż miecze.”

wolność raz oddana dobrowolnie

nigdy do rąk jej właściciela nie wróci

w ten sam sposób.

ktoś będzie musiał przelać za nią krew

ale może to właśnie kwestia tego „ktoś”

to prawdopodobnie nie będę ja czy ty

tylko to dziecko które czule tulisz teraz

w swoich objęciach

[A-typowa-b]

@Mayerling świetny wiersz, i nie piszę tego ponieważ zaraz dodam swój. Ale co tu zrobić? 

[Sekret]

Ogólnie podoba mi się tok przemyśleń, ale utwór został oparty na, według mnie, błędzie logicznym. Ludzie raczej pamiętają, co im się stało (i tę pamięć mają aż za dobrą, to prowadzi do zawiści oraz tłumieniu innowacyjności za wzorcem "ja swoje wiem", "doświadczenie życiowe nauczyło mnie, że..."). Tymczasem fakt, że osoby nie przyswajają lub nie są w stanie wykorzystać przyswojonej wiedzy historycznej/literackiej, to zupełnie inna sprawa. I nie ma ona zbyt wiele wspólnego z pamięcią krótkotrwałą złotych rybek. 

 

Poza tym:

"wolność raz oddana dobrowolnie

nigdy do rąk jej właściciela nie wróci

w ten sam sposób."
Wydaje mi się, że to frazes. Pod wolność można podłożyć wszystko inne. Od wartości takich jak "miłość" po sprzęty AGD jak np. "pralka". 

Zgadzam się zaś z samą końcówką. Jak już powiedział Antoine de Saint-Exupery: "Ziemi nie dziedziczymy po przodkach, pożyczamy ją od naszych dzieci". I to się zgadza w wielu kontekstach. 

[Gość Franek K]

Zawsze w historii najlepiej nam wychodziło bezsensowne umieranie za ojczyznę. Wciąż celebrujemy różne klęski i ofiary. Przesłanie dobre - nie róbmy tego naszym dzieciom.