Pokraśko

[Rolek]

Oto nowy jest przypadek,
Bezgranicznej bezczelności,
Kiedy ważny celebryta,
Zapomina uczciwości.

 

Kiedy w końcu go złapali
We Warszawie za zakrętem,
Prawa jazdy zażądali,
Odniósł sprytnym się wykrętem;

 

"Nie mam tego już lat sześć,
Beczkę soli mogę zjeść."

 

Potem sądy niezawisłe,
Wzięły sprawy w swoje ręce.
A umysły tam są ścisłe,
Rozpatrzyły to naprędce.

Żadnej soli mu nie dali,
Sędzie byli bardzo mili
Tylko grzywnę zasądzali,
Swoi, bardzo dobrotliwi. 

 

Wielce jest dotkliwa kara,
Równowartość to homara
W bardzo modnej knajpce trendy
W której zawsze jadły mendy.