Noc świętojańska

[bagi3nnik]

Świeć, świeć jasno w tę noc,

Zbudź ze snu ciężkiego i wreszcie wróć

Moje, pradawne, błędne ogniki.

 

Niech one wzlecą ku niebu,

I wzniosą się wysoko, wysoko,

Jakby już dzień miał nie nastać.

 

I niech wstąpią w to niebo,

Niepokonane, jak zawsze były,

Nieokiełznane i piękne, jak świat.

 

Królowi lasu, morza, wiatru i burzy

Wolanie dziś wznosimy,

Nie każ nam, o Boże

Cierpieć za to, że myślimy.

 

Tej nocy, imienia Jana Kupały,

zadrży wszechświat cały,

l obudzi się ze snu,

co tak bardzo ciążył mu.