Brak zasad- gra otwarta

[Gość Natalka16]

Umierają z uśmiechem cóż za widok ponury.
Choćby jednym oddechem odgonić czarne chmury.
Wyrok został wydany, dlaczego tak okrutny?
Pozostają kajdany- uśmiech matek wierutny.
 
Emocje ukazują...w samotności łzy kapią.
Do końca szanse czują, matczynym sercem łapią.
Nadzieja jeszcze się tli-  wszystko dalej możliwe.
Walcz do ostatniej kropli płynącej w małej żyle.
 
Choroba tego wieku właściwie dwóch ostatnich.
Zbiera śmiertelne żniwo, zapalmy świeczkę dla nich,
choć taką symboliczną datkiem drobnym lub myślą.
 
Wszyscy sądzimy. My nie! Przecież jesteśmy zdrowi,
jedna sekunda starczy — wyrok śmierci stanowi.
Psychika rzeczą ważną...gdy umrze, szanse gasną.
 
 
 
 
*Godzina na onkologii dziecięcej pozostawia rozpacz i ból.