Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Pi_

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cieszy mnie, że i tak Ci się podoba :)

A o co chodzi? Ogólnie napomknę...

Chodzi o uniwersalny symbol koła, który w różnych kulturach i epokach, niezależnie, pojawia się w ornamentyce i ikonografii. Wszędzie jego znaczenie jest porównywalne, choć oczywiście nazewnictwo, choćby owej prasiły, różni się.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival W koło Macieju - zazieleniło... ach wiosna,

                   słońcem wzruszyło - wody polały... już lato.

                   Jesień liściasta - u jubilera... nieznośna,
                   zima jak zawsze - w mig spopielona... mróz paszoł!

Pozdrawiam Cori... a jednak się kręci!.

Opublikowano

@corival w Twoich wierszach jest dużo pokory i szacunku dla otaczającego nas świata. Nie ma miejsca na zbędna filozofię i bunt wobec istnienia. Jest równowaga pomiędzy Tobą, liryczną sytuacja. To cechuje ludzi o czystej duszy. To jest mądrość. Pozdr.

Opublikowano

@Pi_Pomysł przetrawiam wciąż jeszcze, choć jednak coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu,że to słówko niezbyt pasuje do koncepcji.

Niemniej bardzo dziękuję za cenną sugestię.

A co do sylab w tym wersie... ja tam widzę ich 6 :) Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival Odczułem w tym wierszu bezwzględną nadrzędność koła nad "czterostronnością" układu świata. Okrąg jest ponad to, nie zostawia możliwości wybicia się żadnej ze stron ponad idealną symetrię. Kurczę, mocny jest ten wiersz ;D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...