Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***

Somalija
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/197154--/

Rekomendowane odpowiedzi

Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Corleone 11

 

Wiersz jest słaby, bardzo słaby: po prostu zrobiłem wyjątek dla pani Agnieszki - ona lubi historię i nie ma tutaj żadnej rozmowy - tylko poważna polemika polegająca na używaniu merytorycznych argumentów.

 

Łukasz Jasiński 

 

@Somalija

 

Pani Agnieszko, moją argumentację o Służbach Specjalnych potwierdził w wywiadzie dla "Gazety Wyborczej" były oficer Urzędu Ochrony Państwa - Piotr Niemczyk, zresztą: o najlepszych Służbach Specjalnych jest cisza, a tu, głupcy, leją się po łbach ku ucieczce gawiedzi...

 

Kim jestem? Charakterologiczne jestem podobny do głównego bohatera w polskim filmie - "Sara".

 

Łukasz Jasiński 

 

@Somalija

 

Służby Specjalne

 

I cisza milcząca niech nastanie,

ja jestem czarny rozmaryn - nieufny

i cisza milcząca niech nastanie,

 

nie dostaniesz ode mnie uśmiechu,

ja całe życie zimno, zabijam - zimno:

nie dostaniesz ode mnie uśmiechu,

 

orzełek tylko po mnie zostanie,

ja jestem czarny rozmaryn - gorzki:

orzełek tylko po mnie zostanie,

 

nie dostaniesz ode mnie miłości,

ja po prostu tą śmiercią - śmierdzę:

nie dostaniesz ode mnie miłości,

 

orzełek tylko po mnie zostanie,

ja jestem czarny rozmaryn - gorzki:

orzełek tylko po mnie zostanie,

 

nie dostaniesz ode mnie uśmiechu,

ja całe życie zimno, zabijam - zimno:

nie dostaniesz ode mnie uśmiechu,

 

i cisza milcząca niech nastanie,

ja jestem czarny rozmaryn - nieufny

i cisza milcząca niech nastanie...

 

Łukasz Jasiński (wrzesień 2018)

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
  • Odpowiedzi 107
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Popularne dni

Top użytkownicy w tym temacie

Popularne dni

Popularne posty

Somalija
Somalija

nucę ciebie na koloraturę rdzę mi kładziesz nucę ciebie  kręgosłupem na kości miednicze schodzi    dosięgnę na pewno  mój cień tam leży    rozskrzydlasz milczen

Somalija
Somalija

@Łukasz Jasiński Geometrię ma Pan do powtórki... elipsa jest płaska a elipsoida to bryła, której każdy przekrój jest elipsą.  Królowa Elżbieta II była królem, a jej mąż był małżonkiem króla... cz

Somalija
Somalija

@Łukasz Jasiński Tak, kwadrat jest prostokątem, banan nie jest wibratorem...   Elipsę odkrył Euklides, ścinając pod kątem stożek... a Ziemia nie jest największą w naszym US, bo są gazowe pla

Opublikowane grafiki

Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

 

Wie pani dlaczego jeszcze żyję? Bo w środowisku Służb Specjalnych jestem psem na baby...

 

- Jest pan psem na baby!

 

- Przeciwnie, jestem wilkiem...

 

Pani ukochana przyjaciółka, niejaka Wioletta, ciągle próbuje mnie ukierunkować, jeśli nie na kościół i Unię Europejską, to: na Ukrainę, pracę, miłość i jakąś partię polityczną, grunt, abym nie myślał o seksie, o sobie i o własnym życiu, niech pani teraz pomyśli: gdy nie będę walczył przetrwanie - gdzie wtedy wyląduję? A ona: to po co pan mnie słuchał? I nic dziwnego, iż większość facetów nie cierpi kobiet...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Somalija

Somalija

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Łukasz Jasiński Nie musi Pan rozmawiać z Violą, to Pana wybór.

 

Wielu mężczyzn stosuje metodę ,,psa na baby" , ale ona jest szybko przechwytywana przez kobiety i tacy mężczyzni, z łowców stają się ofiarami...

Ma Pan rację, że mężczyzni nie cierpią kobiet, ponieważ kobiety zaczęły żyć samodzielnie, dla Polski jest fatalna diagnoza: nie tworzą się pary. Mężczyzni zaczęli nie dorównywać kroku kobietom... 

1
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano

@Somalija

 

Pani Agnieszko, jestem pedantem i dbam o komentarze pod moimi tekstami - ostatni komentarz musi być mój, jak otwieram własny profil, to: wyskakuje moje zdjęcie jako początek (Alfa), natomiast: w środku są komentarze czytelników (Beta) i już po wyczerpaniu tematu jest koniec (Omega), jeśli ona nadal tak będzie robiła - zawsze będę jej odpowiadał, by na końcu była moja twarz, napiszę teraz pani wierszyk - bezpośrednio:

 

Gdzie te oczy, rzadkie oczy,

błękitne jak tarcza nieba,

gdzie ta cisza, rzadka cisza,

głęboka jak kromka chleba?

 

Rymowanka jest bez szlifu i dedykuję ją pani, pani Agnieszko i niczego w zamian nie chcę - taki już jestem.

 

Łukasz Jasiński 

Somalija

Somalija

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Łukasz Jasiński Wiem, że jest Pan pedantyczny i nie lubię patrzeć, jak Pan się staje zwierzyną łowną w rozmowach. 

 

A wierszyk, właściwie o niczym i do niczego, podarować byle co, to lepiej nic nie podarować. Mimo wszystko, dziękuję za fatygę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Dobrego dnia

1
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

 

Bo we mnie nie ma już miłości, kochanie

i nie jestem dla ciebie kwiatem - różą,

jestem żołnierzem na ojczyzny wołanie,

 

piję, palę, tańczę i biję wrogów 

i śpiewam sprośne żurawiejki, hej,

nie chcę już mieć od żadnej suki rogów...

 

Proszę tych rymowanek nie odbierać osobiście, niech teraz ktoś inny ujawni talent, jak mawiał Donald Tusk:

 

- Tu i teraz!

 

Nie, proszę pani, tylko tyle mogę: moje serce jest mroczne, pokaleczone i tajemnicze... Miłego popołudnia...

 

Łukasz Jasiński 

 

@Somalija

 

Pozostanę przy prozie poetyckiej, jest poezja klasyczna (uniwersalna), zaangażowana (pani pisze taką), alternatywna i eksperymentalna, a teraz: idę robić obiad...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

 

A ja pani wierszy też nie lubię i powiem pani dlaczego, otóż to:

 

"nucę ciebie

na koloraturę rdzę mi kładziesz

nucę ciebie 

kręgosłupem na kości miednicze schodzi 

 

dosięgnę na pewno 

mój cień tam leży 

 

rozskrzydlasz milczeniem 

miłość wpół do śmierci 

i to udawanie że tak jest dobrze 

 

noc polarna splotła mi warkocze

joik przez wody płodowe krew spienił 

nie rozumiem nie 

 

dusza spragniona pierwotnie

a wystarczy twój zapach

dotyk zarostu na twarzy 

i koniuszek języka"

 

To nic innego jak:

 

Nucę ciebie, na koloraturę rdzę mi kładziesz, nucę ciebie kręgosłupem, na kości miednicze schodzi, dosięgnę na pewno, mój cień tam leży, rozskrzydlasz milczeniem miłość wpół do śmierci i to udawanie, że tak jest dobrze... Noc polarna splotła mi warkocze, joik przez wody płodowe krew spienił, nie rozumiem, nie... Dusza spragniona pierwotnie, a wystarczy twój zapach, dotyk zarostu na twarzy i koniuszek języka...

 

Słowem: zwykła proza zamieniona w "wiersz", po prostu: użyła pani formy - AAA, natomiast: jeśli piszemy wiersze, to: używamy formy - ABC i środków retorycznych, proste i logiczne?

 

Dlatego często daję komentarze od niechcenia... Dobrym przykładem jest Wisława Szymborska - ona używała formy ABC (każda zwrotka w jej wierszach jest o czymś innym, sens: taki sam - spójność, całość i metafora), nie wspominając już o Zbigniewie Herbercie - on też używał formy ABC - dlatego dla niektórych wyżej wymienione wiersze są trudne w zrozumieniu, często bywa tak, iż wiele osób udaje...

 

- Rozumiem ten wiersz!

 

- Proszę udowodnić!

 

I chyłkiem zaglądają do szkolnego streszczenia, a co dopiero mówiąc o pisaniu wierszy...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano

@Somalija

 

Jeśli pani ma ambicję pisać wiersze klasyczne (uniwersalne), proszę zacząć czytać Tadeusza Różewicza - on akurat nie jest trudny jak Wisława Szymborska i Zbigniew Herbert, używa on formy ABC - pierwsza zwrotka to A, druga zwrotka to B i trzecia zwrotka to C, która jednocześnie jest środkiem retorycznym - zaskoczeniem, jeśli tą zwrotkę ułożymy w prozę - wtedy wyjdzie bezsensowny bełkot, dobra, dam sobie już spokój, ręce opadają...

 

"Mam dwadzieścia cztery lata
ocalałem
prowadzony na rzeź."

 

Łukasz Jasiński 

Somalija

Somalija

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Łukasz Jasiński Te środki to raczej stylistyczne... takie odgrzewane epitety i porównania lub metafory...

 

Dla mnie proste, nigdy nie myślę o sobie jako o poetce, raczej o grafomance, piśmietniczce... to moje hobby... Nie emanuję nim, nie chcę nic wydawać, wszystko umrze naturalnie.

1
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

 

Środki retoryczne i stylistyczne to w zasadzie to samo, retoryka to umiejętność wyrażania własnej elokwencji i erudycji w sposób artystyczny (poezja, film, proza, fotografia, muzyka i malarstwo, nie wspominając już o posłach z mównicy sejmowej - mówię, to znaczy: piszę - bez ironii), styl: wiadomo - styl to forma i treść, otóż to:

 

- na rogu Nowego Świata to błąd gramatyczny, poprawnie piszemy: na rogu Nowego Światu;

 

- Cód to błąd ortograficzny, poprawnie piszemy: cud;

 

- warszawska zmechanizowana brygada to błąd stylistyczny, poprawnie piszemy: warszawska brygada zmechanizowana - nie używamy obok siebie przymiotników i czasowników, podobnie: nie piszemy - się bawimy, tylko: bawimy się - na odwrót;

 

- nie piszemy: Ziemia jest płaska, tylko: Ziemia jest okrągła (niektórzy naukowcy twierdzą, iż Ziemia jest elipsą) - to błąd merytoryczny;

 

- pani Agnieszko , po prostu panią lubię - to błąd poligraficznych, poprawnie piszemy: pani Agnieszko, po prostu panią lubię;

 

- nie piszemy: Unia daje nam pieniądze - to błąd logiczny, poprawnie piszemy: Unia rządzi za nasze pieniądze;

 

- złoto to zło - złoto czytając od tyłu - to zło i jadłeś rosół z kur wielu - czytając na głos (brzmienie jest jednoznaczne) - to gra słów.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

 

Niczego nie udowadniam, tylko: poświęcam się dla nowego pokolenia - nie chcę, aby po mojej śmierci Polska miała wtórnych analfabetów, zresztą: sama pani widzi - jaka jest piękna polszczyzna, nomen omen: poprawnie mówimy - pani Nowakowa i panienka Nowakówna, otóż to: w staropolszczyźnie nie mówiło się pani starosta, tylko: pani starościna, podobnie jak pani wojewodzianka, gdyby nie Druga Wojna Światowa, to: nie byłoby pani minister, tylko: pani ministrowa, nie jak dziś: pani ministra, kończąc: w polszczyźnie zawsze były odmiany osobowe rodzaju żeńskiego i męskiego, niestety: komunistyczna nowomowa wszystko zniszczyła i teraz feministki de facto walczą o powrót do tradycji, chociaż temu zaprzeczają...

 

Łukasz Jasiński 

 

@Somalija

 

Inwokacja z "Pana Tadeusza" jest retoryką i można przemawiać tym wierszem w Sejmie Litewskim: "Litwo, ojczyzno moja..."

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

 

To nie był żaden wykład, mam średnie zawodowe wykształcenie ze świadectwem dojrzałości - maturą i w sensie formalnym (biurokratycznym) - nic nie mogę zrobić, papierek jest potrzebny... Jeśli Ziemia jest elipsoidą, to: po polsku - płaską elipsą lub płaskoelipsą, zresztą: dziś jest pełno angielszczyzny - ktoś zaniedbał polszczyznę po zmianach ustrojowych, dobranoc, pani Agniesiu!

 

I tutaj zrobiłem skrót myślowy: "wykład" nic nie ma wspólnego z językiem angielskim i elipsoidą, oczywiście: nie jestem głupi - nie mam szans w polemice z osobą, która pięć lat studiowała literaturoznawstwo - przegram, jednocześnie: ta osoba przegra ze mną w polemice filozoficznej, jestem jak karabin maszynowy (już pani wie jakie mam zainteresowania), natomiast: osoba, która studiowała literaturoznawstwo - jest jak strzelba na kaczki, dziękuję za rozmowę i jeszcze raz, dobranoc, pani Agnieszko!

 

Łukasz Jasiński 

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/197154--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Naram-sin
      na chwilę przed

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...