Kiedyś

[Pradzi]

Pójdź w ramiona me

Nie załamuj się

Być może marna to pociecha, ale masz przecież mnie

 

Każdy z nas ma jakieś marzenia

Wielu do tej samej bramki gra

Nie oszuka nikt przeznaczenia

Wszystko swoje rozwiązanie ma

 

Proszę, nie odchodź; proszę, zostań tu

Dziewczyno innego, dziewczyno z plakatu, dziewczyno ze snu

Kto wie, co w alternatywnej rzeczywistości spotyka nas

I co jeszcze może pokazać czas...

 

Kiedyś spełni się... Wspomnisz moje słowa

Nie mów o tym nikomu

Wszystko dobrze już; zaczniemy od nowa

Zabiorę Cię do domu

 

 

 

Tak to widziałbym

Lecz nie w życiu tym

Bo choć coś łączy nas, to miejsca dla mnie brak w sercu Twym

 

Wiem, że bywam nieokrzesany

Niepokorny i głodny jak wilk

Lecz konsekwentnie liżąc rany

Walczę, dopóki starczy mi sił

 

Nie wiem, co robić, byś została tu

Gdy tak się pojawiasz na chwilę w mym życiu, lecz wiem, bez zdań dwu

Że choćbym zszedł, nigdy nie zaznawszy miłości, jeszcze nieraz

Jeszcze niejedno pokaże nam czas

 

Nim ostatni swój tekst napisać zdążę

Jawnie czy po kryjomu

Kiedyś przejdzie mi; więcej wstecz nie spojrzę

Poczuję się jak w domu