Nostalgia VI

[Maciej_Jackiewicz]

Podnoszę ku niebu oczy nieprzytomne

lecz to nie tylko z wysiłku i ze zmęczenia

pod drzewem życia jeszcze szukam cienia

jak tych szczęścia chwil których nie zapomnę

 

***

milczący list piszę dłonią jak osiką drżącą

sensu życia poszukam na nowo

 boli w kleksy upstrzone słowo

myśli skołatane w głowie bez litości mącą

 

Atropos jak co dzień  czyjąś przetnie nić

ze śmiechu omal się nie udusi

a serce wytrzyma bo żyć  musi

tak długo dopóki ma dla kogo jeszcze żyć

 

na szybach okien krople deszczu teraz schną

drzewa już szumią i kładą  do snu

jesteś daleko tam –a ja jestem  tu

niezapisane kartki do mnie jak te sieroty lgną

 

było i już nie ma – taki obraz od lat się pcha

miał być pean a został jakiś tren

a może życie to tylko zwykły sen

na liściu przycupnął świerszcz i serenadę gra

 

umarła na chwilę nawet nieśmiertelna wiara

i miłość czeka na przeznaczenie

czy spełni się to jedno marzenie

czy bez obrony czeka niecierpliwa cykuty czara

 

nadzieja opadła połamana tak bardzo brakuje sił

może ruszy w drogę gdy odpocznie

za horyzontem zobaczy wyrocznię

ułożę o niej wiersz ze słów startych dzisiaj na pył

Edytowane 5 Sierpnia 2021 przez Maciej_Jackiewicz (wyświetl historię edycji)