Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Microprose, or "Ladies-Gentlemen, your bus, finish!" (Mikroproza, czyli "Państwo, proszę do autobusu, koniec!")

 

#0 Bébel-immortel! 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Les idoles ne meurent pas! 

The idols do not die! 

Idole nie umierają! 

 

L'argent, la célébrité et les femmes!

Money, fame and women! 

Pieniądze, sława i kobiety!

 

Bébel est éternel! 

Bébel is forever! 

Bébel jest na zawsze! 

 

#1

When the ogre called me to his party, he showed me a list of names, where I found that of mine. "Is this a menu card or a guest list?" I asked. "You don't come, you won't know!" The cannibal winked.

 

Kiedy ludojad wezwał mnie na przyjęcie, pokazał mi listę nazwisk, w której znalazłam swoje. "Czy to jest menu, czy lista gości?" - zapytałam.

-Nie przyjdziesz, nie będziesz widziała, - mrugnął kanibal.

 

#2
Half-awake, I thought  that all the cats had migrated to the Yucatán Peninsula. I told myself "Sleepy punster, stop! What's it all about?!", but only whispered to myself that there was Mewxican Bay, after all.

 

W pół śnie pomyślałem, że wszystkie koty wyemigrowały na Półwysep Jukotan. Powiedziałem sobie: "Śpiący kalamburzysta, przestań, o co to chodzi?!", ale tylko szepnąłem sobie, że jednak jest Zatoka Miauksykańska.

 

#3

God gave me money and connections, but  trampled my heart in return! Bóg dał mi pieniądze i znajomości, ale w zamian podeptał moje serce! 

 

#4

Boys pay for my evenings in restaurants. Men pay for my dens and shrinks.
Chłopcy płacą za moje obiady w restauracji. Mężczyźni płacą za dentyści i psychiatrzy.

 

--------------

Smart random ideas and "igniting" phrases for your dramas, screenplays, novels and poetry. Please continue, I want to know how it all ended at last! Inteligentne losowe pomysły i  "kluczykowo-stacyjkowe" wyrażenia na dramaty, powieści i poezję. Proszę kontynuować, chcę wiedzieć, jak to wszystko się skończyło!

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Cats are heroes of the Internet, and they are also directly related to the world  literature and art. For example, dystopia "Cat Country" ("City of cats") by Lao She, 1932.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Koty są bohaterami Internetu, a także są bezpośrednio związane ze światową literaturą i sztuką. Na przykład dystopia "Notatki o Kocich Mieście" [猫城记] przez Lao She (Łao Sze) [老舍], 1932.

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Andrew Alexandre Owie 

 

Lao She's book today seems primitive, designated for  children and teenagers only. But he is one of those that shook the international literature and influenced the entire world culture. Ironically, the author  was killed during the Great Proletarian Cultural Revolution, the Red Guardians (hongweibing)  drowned him in a pond.
The author knows the psychology of his people very well, and his book is not so simple as it seems. The apparent simplicity of his dystopia is one of its artistic devices. Lao She had a keen analytical mind, was a highly educated writer who knew world literature and possessed tremendous intuition and insight.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Książka Lao She wydaje się dziś rustykalna, niemal dziecinna. Ale jest jedną z tych, które zaszokowały świat literacki i wpłynęły na całą światową kulturę. Jak na ironię, autor zginął podczas Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej.  Chunwejbiny (hongweibing)   utopili go w stawie.
Autor doskonale zna psychologię swojego ludu, a jego książka nie jest taka prosta, jak się wydaje. A pozorna prostota dystopii jest jednym z jej artystycznych urządzeń. Lao miał bystry umysł analityczny, był bardzo wykształconym pisarzem, znającym światową literaturę i posiadającym niesamowitą intuicję i wnikliwość.

 

 

Opublikowano (edytowane)

#6 

Will a young girl be taken as a guard at the cemetery?
Czy młoda dziewczyna zostanie zabrana jako strażnik na cmentarzu?

 

#7

Suddenly I felt like a former Nazi or Arthur Rimbaud: everything is behind, and everything is permitted. 

Poczułem się jak Arthur Rimbaud lub były nazista: wszystko jest za sobą  i wszystko jest dozwolone.

 

#8

If you have got no bottle, you can invite someone over.
Jeśli nie masz butelki, możesz kogoś zaprosić do siebie.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...