Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

            Arse gratia artis!
Kingszajs dla każdego!

 

For the Poezja.org's International Poetic Competition for the best fable "Smartphone and Arse!" Dla międzynarodowego konkursu poetyckiego Foruma Poezja.org na najlepszą bajkę "Smartfon i Dupa!”

 

Epigram on myself

THE UNFORTUNATE OVERSIGHT
I saw a sinister old picture,
People sunk in vice, their mixture
With demons! What living metaphors!
A lot of animated idioms and puns!
Spoof married to a horror, phantoms,
But no poet with a smartphone in his arse.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Epigram o sobie
KARYGODNE NIEDOPATRZENIE
Widziałem złowrogi stary obraz,
Ludzie pogrążeni w występku, ich mieszanina
Z demonami! Co za żywe metafory!
Wiele animowanych idiomów i kalamburów!
Parodia poślubiona horrorowi, zjawy,
Ale żadnego poety ze smartfonem w du... tyłku.

 

***

 

image.png.8e47ee2a8e70195d1c3c872e5b1956f7.png

Go get and stick it up your arse, dude! Proszę, weź to i przyczepiaj do dupy, stary!

 

---------

ANTI-DISCLAIMER

 

Auto-epigram jest gatunkiem autopromocji!
Ten werset ma wpływać na nasze emocje! 

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

I do not drink!
I do not smoke!
The word of "arse"
Makes me faint.

 

Nie piję!
Nie palę!
Na słowie "dupa"
Mdleję.

 

Variations on the theme

Wariacje na ten temat

 

I do not drink!
I do not smoke!
The word of 'arse'
Is just the shock!

 

***

 

Nie piję!
Nie palę!
Na słowie "dupa"
Nie się poddaję!

 

***

 

Nie piję!
Nie palę!
Na słowie "dupa"
Walcie się, stare!

 

***

 

Nie piję!
Nie palę!
Wal do mnie śmiało!

 

***

 

Nie piję!
Nie palę!
Wyglądam na wała?

 

***

 

Nie piję!
Nie palę!

Chodź! 
Baw się za młodu, stary! 

 

 

Idźcie do dupy. Jestem wróżką! Back to yUoR aSSes! I am a fairy!

 

image.png.99a6db295bb44f83e43f958a774923ea.png

The magic power of electricity Magiczna moc elektryczności

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
  • 3 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

Let's talk on literature
Porozmawiajmy o literaturze

 

Good serious literature is read by force, even with disgust. Its formula is well-known. All three have to suffer: a character, a writer, a reader. Then this is earnest.

 

Dobra poważna literatura jest wtedy, gdy czyta się ją na siłę, a nawet z obrzydzeniem. Jej formuła jest znana - wszyscy trzej muszą cierpieć: postać, pisarz, czytelnik. Wtedy to jest poważna.

 

@Andrew Alexandre Owie

Good, serious literature is when you enjoy to read it, and you make a certain sense from the book at the end. And you want to discuss it seriously, with arguments, discussions which wouldn last  more than one day. The force-reading relates to the professional literature, most likely outside your speciality.

 

Dobra, poważna literatura jest wtedy, gdy przyjemnie się ją czytasz, a z książki na koniec nabierasz się sensu. I chcesz o tym dyskutować na poważnie, z sensownymi argumentami, dyskusjami dłużej niż jeden dzień. A kiedy czytasz na siłę, to jest to literatura fachowa, a najprawdopodobniej nie w twoim zawodzie.

 

@Andrew Alexandre Owie

Complete Works of the Parliamentary draft Bills! Kompletne prace Sejmowych projektów ustaw!

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Andrew Alexandre Owie

Ulysses...  it was hard to read in places, but I read it all the way, I finished it... a while ago.

Ulises... miejscami było ciężko czytać, ale skończyłem... jakiś czas temu.

 

@Andrew Alexandre Owie

The masterpiece which especially pleases by the fact that it ended at last. Arcydzieło, które szczególnie cieszy, że w końcu się skończyło.

 

Opublikowano (edytowane)

Where to put letters in complete works? ... Chekhov's letters - I read them in ecstasy. The diaries by Churchill and Dostoyevsky are food for thought. I read them diligently.

 

Za co mogą być uznane listy w końcu komplet dzieł? Listy Czechowa - z upojeniem! Listy Churchilla i Dostojewskiego są materiałеm do przemyśleń. Pilnie czytałam.

 

@Andrew Alexandre Owie

 

Epistolography, pieces of correspondence, lines, it's not serious.

Epistolografia, listownia, nie jest poważna.

 

@Andrew Alexandre Owie

 

The serious books in the foreign languages should be read with a dictionary and a bottle of vodka.
Poważne książki w językach obcych należy czytać ze słownikiem i wódką.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Why to practice force-reading? even the good literature?
Po co czytać na siłę?  nawet dobrą literaturę?

 

@Andrew Alexandre Owie

The what? 

Co? 

 

@Andrew Alexandre Owie

 

The most serious literature in the world is fanfiction containing a lot of errors and typos. Initially, any fiction was fanfic. This became clear only now that there began the pathetic attempts to artificially isolate this genre from the so-called serious literature.

 

Najpoważniejszą literaturą na świecie są fanfiki zawierające wiele błędów i literówek. Początkowo każda fikcja była fanfikowa. Stało się to jasne dopiero teraz, gdy zaczęły się żałosne próby sztucznego odizolowania tego gatunku od tzw. literatury poważnej.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

I've remembered that at night I woke up  with the words from my dream: "A good writer is not afraid to write at dictation of the bird which sits on his head, but at the same time understands that the bird is crazy". 

 

Przypomniałam sobie, że w nocy obudziłam się ze słów ze snu: "Dobry pisarz nie boi się pisać pod dyktando ptaka, który siedzi na jego głowie, ale jednocześnie rozumie, że ptak jest szalony".

 

@Andrew Alexandre Owie

 

irony? - then you are completely sane!
ironia? - wtedy jesteś całkowicie zdrowa na umyśle!

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

I've read a shitty story about a blind geometer, where the author in the meantime jerkes off to Derrida and his preface to Husserl, the protagonist reads them and seems to admire the plenty of wisdom "for all, but not for everyone". Of course, I have downloaded both discourses, like everyone who read that story, and my brain got rolled up into a cylinder already on the 1st page.

 

Czytałem  gówno-historyjkę o niewidomym geometrze, a tam autor w międzyczasie wali konia na Derridę i jego przedmowę do Husserla – bohater je czyta i jakby podziwia wielomądrości "nie dla wszystkich". Oczywiście pobrałem oba traktaty, jak każdy kto czytał historyjkę, i mój  mózg zwinął się w tubę już na 1 stronie.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

At the children's speed-reading competition there should be recognized as the winner the child who reads the slowest of all, stops at every word, thinks some special affectionate thoughts about them, comes up with an illustration and rhyme and  translation into his own language, invented by him, the one who won't  even remember  about what was the text he was reading after competition is over.

 

Na konkursie dla dzieci na szybkie czytanie zwycięzcą musi być dziecko, które czyta najwolniej ze wszystkich, zatrzymuje się przy każdym słowie, myśli o nim ze szczególną czułością, wymyśla ilustrację, wierszyk i tłumaczenie na swój fikcyjny język, a na koniec w ogóle nie pamięta, o czym był tekst, który czytał po zakończeniu konkursu.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Sono entrati in un bar una volta un leone infuocato e un bue celeste pieno di occhi, e con loro un'aquila dal cielo, il cui sguardo indimenticabile era così luminoso, e il barista disse loro:
-Uscite immediatamente dal mio bar alla città d'oro, con cancelli trasparenti e una stella luminosa.

 

 

Raz do baru wszedli ognisty lew i niebiański wół pełen oczu, a wraz z nimi złoty orzeł z nieba, którego niezapomniane spojrzenie było tak jasne, a barman powiedział do nich:
-Wynoście się z baru do złotego miasta, z przezroczystymi bramami i jasną gwiazdą.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

The lion, the eagle, the ox, the angel are the four tetramorphs, the guardians of the four corners of the Throne of the Lord in New Jerusalem. Lew, orzeł, wół, anioł to cztery tetramorfy, strażnicy czterech rogów Tronu Pana w Nowem Jeruzalemie. 

 

Paradise Raj Music by Vladimir Vavilov (Francesco da Milano). Lyrics by Henri Volokhonsky Muzyka przez Władimira Wawiłowa (Francesco da Milano), Wiersz przez Henri Wołochońskiego. Sung in Russian by Lyuba Hilmann, the UK Śpiewane po rosyjsku przez Lubę Hilmann, Wielka Brytania

 

Ezechiele 1,10
Quanto alle loro fattezze, ognuno dei quattro aveva fattezze d'uomo; poi fattezze di leone a destra, fattezze di toro a sinistra e, ognuno dei quattro, fattezze d'aquila.

 

Ezekiel 1,10
They four had the face of a man, and the face of a lion, on the right side: and they four had the face of an ox on the left side; they four also had the face of an eagle.

 

Księga Ezechiela 1, 10
Z przodku twarz ludzka a twarz lwia po prawej stronie każdego z nich, a twarz wołowa po lewej stronie wszystkich czworga, także twarz orlą z tyłu miało wszystko czworo z nich.

 

Translated and sung by Zeev Geizel. There are helluva translations of the Paradise, but only one by Zeev Geizel was recognized as an authentic by the Russian author who commanded perfect Hebrew. Tłumaczone i śpiewane przez Zeeva Geizela. Istnieje cholernie wiele przekład "Raju", ale tylko jeden autorstwa Zeeva Geizela został uznany za autentyczny przez rosyjskiego autora, który znał doskonały hebrajski. 

 

Revelation 21 New Jerusalem
Rivelazione 21 Gerusalemme Celeste
Objawienie 21 Nowe Jeruzalem

 

Revelation 4, 6-9
6 And before the throne there was a sea of glass like unto crystal: and in the midst of the throne, and round about the throne, were four beasts full of eyes before and behind.
7 And the first beast was like a lion, and the second beast like a calf, and the third beast had a face as a man, and the fourth beast was like a flying eagle.
8 And the four beasts had each of them six wings about him; and they were full of eyes with in ...

 

Apokalipsa św. Jana 4, 6-9
6 A przed oną stolicą było morze szklane, podobne kryształowi, a w pośrodku stolicy i około stolicy czworo zwierząt pełnych oczu z przodku i z tyłu.
7 A pierwsze zwierzę podobne było lwowi, a wtóre zwierzę podobne cielcowi, a trzecie zwierzę miało twarz jako człowiek, a czwarte zwierzę podobne było orłowi latającemu.
8 A oto każde z osobna z onych czterech zwierząt miało sześć skrzydeł wokoło, a wewnątrz były pełne oczów... 

 

P.S. Actually, for that matter, this song should have been translated into Aramaic rather than Hebrew! Właściwie,  jakby to miało jakieś znaczenie, ta piosenka powinna byłaby zostać przetłumaczona na aramejski, a nie hebrajski!

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedyś to byli magnaci, wprost „królewiątka ukrainne”, Co „Polski wszystkich nieszczęść wyłącznie winne”. [1] Był więc największy ród magnatów Ostrogskich, Lecz ciut wbrew tezie, bo Konstanty był pod Orszą zbawcą Polski! Był ród hrabiów, (więc na wskroś złych) Chodkiewiczów herbu własnego, Znów wbrew tezie, bo Jan Karol sprawcą zwycięstwa kircholmskiego. Postawię tezę odwrotną: Król Polski jeśli nie był idiotą, – Przy wielkości Polski mus podejrzewać część o to; Przez wpływ kto magnatem, bo był w łaskach jego; Skoro mógł, więc często używał do ratunku państwa swego. Przecież, niektórzy z ich potomków to były czarne owce, Przecież, to przez ich ambicję…; to przez, że każdy robił co chce… Cóż z takim zrobić? Gdy cecha zbawienna, ma ciemną stronę? W Polsce cóż prócz narzekań…? Gdzie indziej cudzym leczono tronem: I tak Francja wspierała na tron Polski elekcję Wielkiego Kondeusza, Co dzielny, ale od Regentki za Frondę dostał po uszach, Potem Ludwik wpadł, by jego ambicji dać „kopa w górę”, Bo: i Polska cny aliant i Ludwika nie podsiądzie królem… To się wprawdzie nie udało, ale w panien francuskich chmara Na Warszawę wpływała, gdy wnuk Hiszpanii tronem się parał. [2] I chmara książąt niemieckich trony Europy obsiadła, Nie tylko w dłoń Habsburgów Niderlandy i Hiszpania  [3] wpadła, Lecz i Florencja, [4] a nawet dalekie Cesarstwo Meksyku, [5] A Polska? – wprost nie wpadła w skutek pod Byczyną uniku. [6] Anglia w Welfów z Hanoweru i krewnych do dziś tkwi rękach. Zaś Rumunia przed rodem Hohenzollern-Sigmaringen [7]klękła. Bułgaria Battenbergów i Koburgów, Rosja Holstein-Gottorf. I tak dalej. Czy Polsce droga to obca? Błąd, albo nie błąd! Osiedli Jagiellonowie dwakroć na Węgrzech, raz w Czechach, Lecz oni Litwini z matek na Holszanach i Rakusach. Jakub Ludwik Sobieski siadł na Oławie [8] pośród księstw Śląska, Lecz matka francuska, a księstwo w wianie szczęśliwie dostał. Zaś Wazów były księstwa Nyskie [9] i Opawsko-Raciborskie, [10] Lecz pochodzenie ich wszystkich szwedzkie, po matce też nie polskie. Był ciąg prób dymitriadzkich związanych z Maryną z Mniszchów, Nawet wzięcie Moskwy  po Kłuszynie… Wszystko bez dłuższych zysków. Pod koniec Rzeczypospolitej przejściowo  Maurycy Beniowski Miał zostać obwołany „wielkim królem” Madagaskaru. Wnioski? Gdybyż późne stronnictwa posadziły ambicje na trony Obce, skąd Polskę wsparły, czyż jej finis mógłby być spełniony? Przykład: Berlin już był przez wojska carycy Elżbiety wzięty, Gdy „nagle” „Cud Domu Brandenburskiego” [11] i żołnierz cofnięty…   PRZYPISY [1] Nie jest to cytat konkretny, tj. ze źródła i osoby, ale sprowadzenie wszystkich zarzutów tego rodzaju do jednej linijki wiersza. [2] Nie udało się Ludwikowi XIV obsadzić tronu w Polski królem z Francji, choć 2 razy udało się królową z Francji, a mimo to tendencja do eksportu książąt własnych na obce trony jest aż nadto jasna, choćby po objęciu tronu Hiszpanii przez wnuka Ludwika XIV, ledwie 17-letniego w roku 1700 Filipa (1683-1746), księcia Andegawenii, który był  drugim synem Ludwika, Wielkiego Delfina (1661-1711), następcy niedoszłego do tronu Francji, najstarszego syna króla Ludwika XIV. [3] W Hiszpanii 1516-1700, ale w związanym z nim Neapolem 1516-1707, an następnie 1713 do 1734/1738, po czym zastąpili ich wcale nie rodzimi królowie, ale Burbonowie. [4] Po wygaśnięciu dynastii Medyceuszy w latach 1737-1801, z przerwą na Napoleona i następnie znów w latach: 1814-1860. [5] Maksymilian I, właśc. Ferdinand Maximilian Joseph Maria von Österreich, hiszp. Maximiliano I de México, Fernando Maximiliano José de Habsburgo-Lorena (1832-1867) – arcyksiążę austriacki, brat Franciszka Józefa I: – wicekról lombardzko-wenecki w latach 1857–1859, – cesarz meksykański w latach 1864–1867. [6] Polska nie wpadła wprost w Habsburgów ręce męskie, bo w żeńskie owszem – królowych Rakuszanek (tj. Austriaczek) mieliśmy mnóstwo. A w męskie też nie licząc rozbiorów i Królestwa Galicji i Lodomerii, które nie było niczym innym jak częścią Polski, której nie ośmielono się wymienić z nazwy tylko pod naciskiem pozostałych zaborców. Polska wprost nie wpadła, ale nie z braku zainteresowania Habsburgów! Przeciwnie to zainteresowanie było i miało (można to tak podsumować) charakter zarówno obsesyjny jak i dziedziczny, począwszy od Wilhelma Habsburga, tego związanego z królem Jadwigą Andegaweńską a na pretendujących Habsburgach Żywieckich w początkach II RP skończywszy, – albo i nie skończywszy, może warto by zapytać którego arcyksięcia: „Czy Wasza Miłość nie zechciałby zasiąść w Warszawie?” Albowiem arcyksiążę Ferdinand Zvonimir Habsburg-Lothringen (1997-) wyrażał zainteresowanie na razie nieistniejącym z racji republikańskiego prezydenta tronem w Pradze, vide: „Ferdinand na Hrad!”. [7] Książęta Hohenzollern-Sigmaringen panowali w Rumunii w latach 1866-1947. [8] Jakub Ludwik Sobieski, książę oławski w latach 1691-1737, (z przerwą 1719-1722) wszedł w posiadanie Księstwa Oławskiego, przez ożenek z księżniczką neuburską Jadwigą Elżbietą Amalią, córką palatyna Renu, Filipa Wilhelma, a zarazem z siostrą biskupa wrocławskiego Franciszka Ludwika i tym samym ze szwagierką cesarza Leopolda I. Wspomniana przerwa wynikła z odebrania mu księstwa przez Cesarza Karola IV w roku 1719 w związku z zgodę na ślub córki Marii Klementyny Sobieskiej z Jakubem Franciszkiem Stuartem, ale w roku 1722 wystarał się o zwrot. Prócz tego Jakub Ludwik Sobieski (i dlań jego ojciec Jan III Sobieski) starał się o inny tron w 1684: Siedmiogrodu, w 1686, 1687, 1691 Mołdawii. [9] Księstwo Nyskie było związane personalnie z biskupstwem wrocławskim, a biskupem wrocławskim, zatem i księciem nyskim był Karol Ferdynand Waza w latach 1625−1655. [10] Księstwa Opolsko-Raciborskie zostały zastawione na 50 lat w 1645 Władysławowi IV Wazie (książę Opolsko-Raciborski 1645-1648), z tytułu posagów żon Zygmunta III Wazy. Potem przejściowo Jan Kazimierz Waza (1848-1849); po nim jego brat biskup wrocławski Karol Ferdynand Waza (1849-1655), później Ludwika Maria Gonzaga w latach 1655-1666, której cesarz Leopold I odebrał jej księstwo przed czasem w związku z zamiarem przekazania go konkurencyjnej dynastii, bo w ręce Henri Julesa de Bourbona, (syna Wielkiego Kondeusza), a to z kolei w związku z planami jego elekcji na tron Polski. [11] „Cud Domu Brandenburskiego” – „Mirakel des Hauses Brandenburg”, bo tak to nazywał Fryderyk II. „Nagle” w cudzysłowie, bo nic tu nie było nagle, gdyż wszyściutko tu było dyskretnie ale dobrze zaplanowane: Caryca Elżbieta Piotrowna zmarła a carem został Piotr III Romanow, to znaczy, jaki tam znowu Piotr? i jaki Romanow? Nie Romanow tylko Karl Peter Ulrich von Schleswig-Holstein-Gottorf ożeniony z księżniczką Sophie Auguste Friederike von Anhalt-Zerbst, zwaną Katharina die Große (Hure).   Ilustracje monarchicznych „towarów” eksportowych: Hyacinthe Rigaud (1659-1743)  w„Portrait de Philippe V, roi d'Espagne” („Portret Filipa V, Król Hiszpanii”), 1700 . Franz Xaver Winterhalter (1805-1873)  „Porträt von Maximilian I. von Mexiko (1832-1867)” („Portret Maksymiliana I Meksykańskiego (1832-1867)”), 1864.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Robert Witold Gorzkowski No cóż... Patrialchalny model społeczny, mocne umocowanie w Kościele, bieda... Ale też taka refleksja, że być może za sto lat ktoś się pochyli nad późnym kapitalizmem i też zapłacze nad losem prekariatu.
    • @Justynaa , krytykowanie konsumpcjonizmu to ważna sprawa. A ten konsumpcjonizm to czasami też wynika z wewnętrznej pustki w człowieku. Kiedy człowiekowi brakuje ważnych celów w życiu, to może być tak, że będzie się starał ukoić to nieprzyjemne uczucie związane z pustką przez kupowanie niepotrzebnych rzeczy. Warto na koniec dodać, że Pan Jezus przyszedł i przychodzi na ten świat, właśnie dlatego, że ten świat jest taki niedoskonały. 
    • @APM z pieca śliwki i gruszki pamiętam:) twój oczarował:)
    • Lirykofizyka Badajmy psychofizykę!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...