DZIŚ TORTU ZE ŚWIECZKAMI NIE BĘDZIE

[Maciej_Jackiewicz]

 

Na ustach znowu połowy niemal świata

z radością zaśpiewałaby  ci skrzydlata

brać a na stole stałby tort ze świeczkami

jeszcze jedna jak co roku by  przybyła

 

Mateńko moja kochana gdybyś żyła…

tak brakuje twojej  matczynej miłości

 

Dziś podzielisz tort z chmur z aniołami

w krainie błogiej ciszy i pokoju

wypijesz  napój życia ze zdroju

 

A dziś dzień kiedy każdy  co roku z powrotem

staje się na chwilę uśmiechniętym brzdącem

znów rok minął razem z  myśli lotem

jak mrugnięcie okiem odeszły miesiące

 

Teraz Mamusiu patrzysz z wysokości

na nas wszystkich i ziemski świat

gdzie jest ten wielki tort ze świeczkami

 

Piszę  kolejny wiersz z życzeniami

tylko tortu Mamo nie będę dziś jadł

bo gorzkiego życia mi już nie osłodzi

czeka niejedna burza po łez powodzi

 

Ale nie martw się - dam radę jeszcze

choć w sercu tak często padają deszcze

u ciebie same dni pogodne i słoneczne

 

wszystkie leki i zabiegi są tam zbyteczne

przecież nie czujesz już ani jednego bólu

 

Naprawdę dzisiaj tortu nie ma na stole

bezradny na przeznaczenie jak pacholę

 

wspomnę twoje urodziny kochana Matulu

 

 

[corival]

@Maciej_Jackiewicz Wzruszające, urocze epitafium dla Matki. Może troszkę jeszcze trzeba by popracować nad tekstem, ale przekaz jest jasny. Po co jeść tort, skoro nad głową przepływa i obrazuje wielki tort niebieski. Matka zje go tam, w niebie, a dziecko podzieli sie nim z ziemi, chłonąc wzrokiem obrazy... Tak to sobie wymyśliłam. Pozdrawiam :)

[Maciej_Jackiewicz]

@corival bardzo dziękuję za interesujacą interpretację

pozdrawiam