Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

według schematu

wszystko się zgadza

na każdą ciebie

jeden ja przypadam

 

niby stoi - a zostało

kilka nieużytych śrubek

więc albo to na zapas

albo zaraz runie

Opublikowano

@Gosława I co ja mam w tej sytuacji powiedzieć? Że się cieszę? Mam podziękować? Kurde, napisałaś niby-satysfakcjonujący komentarz, z którym człowiek nie wie, co zrobić!

@GrumpyElf Chyba każda para u swoich początków "poważnego" związku dostaje zewsząd eksperckie porady i gotowe wskazówki, jak ten związek budować. Oczywiście większość to są bzdury i para słusznie buduje się "po swojemu". A potem z tego samego "zewsząd" słyszy "a nie mówiłem/am?". I do kogo należy mieć pretensję o to, że się nie układa? Do samych siebie, czy do owych doradców?

Opublikowano

Z tego co zrozumiałem moich szanownych przedkomentujących ,to śrubki mogą być takie sobie - nie wydziwiać ze złotymi, instrukcję do kosza. Jednym słowem ,prowizorka :) Jak wiadomo te najdłużej trzymają.

Opublikowano

@Stracony Może właśnie nie prowizorka, a dokręcanie konkretnych śrubek z pełną świadomością i zaangażowaniem, a odpuszczenie tych ewidentnie zbędnych ;> Czasem warto i nawiercić tu i ówdzie swoją "autorską" dziurkę na śrubkę, a fabryczne zignorować ;>

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czy da się coś robić w miłości z pełną świadomością,kiedy jej tam nie ma? Miałem znajomego. O technice piłki nożnej wiedział wszystko.Nawet swego czasu był pewien ,że wiedząc tyle co on szybko zostanie Lewandowskim. Większego "kaleki" na boisku nie widziałem. Z miłością jest podobnie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Krystyna Giżowska & Bogusław Mec - W drodze do Fontainebleau   ;)
    • Moje marzenie to gwiazdy Świat bez lustra, w którym kocham ciebie i ciebie W moim śnie nie mam nic na własność Dzielimy się szczęściem, biegnąc ku Niebu   I nie świecimy już samotne Szukamy innych, by dawać blask I już nie toczą się żadne wojny Odżywa ziemia i wiara w nas   Moje marzenie – złączyć się z Bogiem, bez telefonów, konsol, tiwi Moje marzenie – śmiać się z ex-wrogiem To jecer hatow Nie ten, co ma kły   I nie świecimy już samotne Razem wracamy w ogrodu blask Już jecer hara nie stawia stopni Wreszcie widzimy prawdziwy świat  
    • Jesteśmy chwilą W chwili Przez chwilę ... Mamy w sobie byka Miewamy - motyla   Potrafimy śmiać się, kląć, żałować Przez lata pamiętać czyjeś puste słowa A prawda jest taka, że nie warto:  cokolwiek rozdadzą - taką też graj kartą   Każda nowa chwila to świat całkiem nowy Stworzony naprędce Świeży, kruchy, prosto z twojej (?) głowy   Dziś chmury są lżejsze. Nie ma samolotów Kawiarnie - mądrzejsze - nie ma tylu trzpiotów szukających przygód,  wieszczów i potworów Wszyscy siedzą w domach: sercowych komorach   Moja - tętni mocno Ukrywanym życiem. Miłość-bycie-rozkosz-nie ... Raz. Na całe życie.  
    • Możesz przekomarzać się z czasem, możesz go zwalczać, możesz pilnować, by nic mu z siebie nie dać.  Żadnych kompromisów.  Bywa, że stracony zakrada się bezsenną nocą by sprawdzić, czy jesteś dostatecznie oblany zimnym potem. Masz dreszcze - myśląc o cherubinach przybywających punktualnie o 'godzinie śmierci naszej amen'?  Nic cię nie uspokaja. Ja też czasem nie myślę prozą.   Utknęłam w pętli czasu gdzieś, na ławce oblanej ciepłym wrześniowym słońcem.  Myśląc o niczym. O tym, że zawsze tak samo ... rozmyślam o niczym. Z nadzieją, że to się nie zmieni. Nawet, gdy zmienię ławkę. I cały park.   Mijają mnie ludzie niosący ze sobą różnorodność - jak nosi się torby i apaszki.  Czym się różnią? Dwukropek.  Przeżyli już wszystkie możliwe śmierci.  Rozważają wysokość kary piekieł za niepopłacone rachunki, soboty bez wyjazdów czy ewentualność rozwodu.  Są świeże połogi I sytość po "ostatniej" wizycie u kochanki.  Są także aberracje, apostazje i inne przejawy elokwencji rodem że słownika wyrazów niemalże obcych.  Czytasz coś teraz, czy tylko gejmingujesz?    Ulice służą do zwiedzania.  Nawet jeśli chodzi się tą samą do pracy przez 40 lat.  Kupuję sobie tort. Zapalam jedną świeczkę. Marzę wdychając Nowy Świat.  Przecieram szyby oczu.  Nikt nie podziela mojego zdumienia: Jesteśmy. Nieważne kim, nieważne, po co.  Przytulamy się - niezdarnie czując COŚ. Do końca życia pozostało jeszcze ...   To nie ten peron. Wracam do siebie. Starannie przygotowuję samotność do snu: gorący prysznic, szklanka whisky i łyżka dziegciu.  Rozczarowaniem ścielę łóżko: miał być szampan, upadek, po nim wzlot  i ''ten ktoś,'' ... a jest tylko fantom ze wstrzymanym oddechem.   
    • Umówić się na randkę z losem pod sękatym baobabem przeznaczenia i zerwać zakazany owoc... Natchnienie? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...