Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Słońce świeci jednako 

wszystkiemu na Ziemi, 

tak samo deszcz polewa.

 

Opowieść się sączy...

 

Pośród żyznych pól, 

bogactwa łąk, na rowach, 

bagniskach i w cienistych lasach, 

rosną drobne i wzniosłe, 

barwne, bądź zielone, 

niepozorne i oczy rwące: 

tajemnicze zioła. 

 

Do życia starczy łyk rosy, 

muśnięcie promieni słońca, 

powiew wiatru i kawałek chmury. 

Istnieją obok siebie 

nie walczą o ziemię, 

uniżone sługi Najwyższej Godności, 

dzieci biblijnego raju. 

 

Uczą miłości, obdzielają pięknem, 

zdrowiem darzą i ratują życie. 

Od zawsze żywią, 

włókien dostarczają, barwią, 

czystość dają zachować, 

skleić coś, skórę wygarbować. 

Zawsze pomocne i miłe. 

 

Współcześnie nieznane niemal, 

już nie rozumiane, 

chociaż nowe nadciąga, 

wielkimi krokami: zwiastuje powrót. 

Coraz więcej roślin 

w kuchni, salonie, łazience, 

apteczce domowej. 

 

Zapraszane na działki, 

do ogrodów, sadów, 

na balkony, nawet parapety, 

chętnie idą. 

Odziane w dobroć, radość, 

wyglądem, wonią, smakiem, 

dodają otuchy.

Opublikowano

@wojciech Ano wieś i mnogość zielonych przestrzeni jest mi znana. Dziękuję za obecność i pozdrawiam :)

@Stracony Piękny cytat :) To ja się tyle napisałam... :) A o "soli ziemi", ale takiej dosłownej, za jakiś czas też coś podrzucę... jak się wyklaruje do końca, bo póki co... no nic. Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...