Zgłoś

Text uważam za genjalny i doniosły, nie zawiera na przykład przenośni wbrew pozorom, również wbrew pozorom ani jednego archaizmu. Dodałem przypisy, choć nie lubię narzucać, ale słownik oficjalny i tak narzuca, a ja mam swój, więc czemu nie. Napisany jest w metrum niesylabicznym (moim, inne próby o ile wiem chciały naśladować łacinę, więc moje to raczej pierwsze próby słowiańskiego metrum od jego zaniku)     Wznió∫łszy górę tura¹ pełną młodu² pßczeli Wódz woiów drowiém dárzy uro∫łych gárdzieli³ Przodkom łyka części na ziémié oleią daléy czaßki⁴ wędruią zrąk do rąk koleią Stár⁵ tam siwy liczy pomni⁶ które ciała ∫kały⁷ W życiu złámáł i w boiach obié dwié pißczały⁸ Nóg mu olbrzym zgrußkowáł⁹ był smog¹⁰ záś pjany W czasie¹¹ dziuplę mu zębem wybił na té rany Błoto żywe¹² miéć musi w głowié na wypływy Myśluzu¹³ dziuplą w czasie a być żywy Zo∫táł i korę¹⁴ łupił wrogom z tyłka Ráz gonił innym uciekał cien¹⁵ nasze żyłka¹⁶   ¹ górna część tura – róg ² młód, tutaj – młody miód ³ gárdziela – gardło do wyżywienia oraz pogardzający śmiercią, czyli woj ⁴ czaßka – kielich ⁵ stár – starzec ⁶ pomnia – wspomnienie ⁷ skała – kość ⁸ pißczała – pißczel ⁹ zgrußkować – zgruchotać na miazgę ¹⁰ smog – smok, ale "k" udźwięczniło się przed dźwięczną głoską ¹¹ czas – czaßka ¹² błoto żywe – coś czego nie mamy na ziemi, text jest utworem fikcji naukowej ¹³ myśluz – wiadomo: śluz myśli ¹⁴ kora – skóra ¹⁵ cien – cienko albo cień (po śmierci jesteśmy cieniami) ¹⁶ żyłko – życie kogoś nieznaczącego    

Banały zwyczajne. I tyle.

"Dzwony biją na alarm", Autorze! "A do wiwatu" się strzela!!!

Motto: "Libera, me, Domine, de morte aeternam, in die illa tremenda; Quando coeli movendi sunt et terra..."   Transcendencji najzłocistsze Światło w elipsie ocznej gałki zamknęła powiekę wieczność   Zmartwychwstajemy pospiesznie w szafirze gwiaździstej Apokalipsy w lśnieniach Trójjedynego   Pod Opatrzności źrenicą w perłopławu dmie konchę skrzydlaty - Antonio Lucio Vivaldi

Życie to próba Sprawdza twoją silną wolę Z czego jesteś zrobiony A więc nie lękaj się Koszmarów swych Gdyż one nas wzmacniają Testują naszą odwagę Ulegnij pragnieniom swym Każdy na to zasługuje Lecz strzeż się niewiadomego Gdyż czai się w ukryciu Bądź przygotowany na najgorsze Albowiem każdy z nas musi to przejść I z tego żywy wyjść O rodzinę swoją dbaj Wrogów swych pielęgnuj Gdyż skrzywdzony na każdym kroku będziesz Więc bądź gotowy A bólu nie zaznasz Silnym człowiekiem będziesz Bezpieczeństwo wśród bliskich znajdziesz O pomoc nie bój się wołać Nie jest to słabością Czas łaskawy nie będzie Cierpienia ci przysporzy Lecz w grupie siła Miejsce swoje zawsze znajdziesz Albowiem zwierzęciem stadnym jesteś Więc nie lękaj się dziecko Życie to próba Gdyż świat okrutny jest Przygotowany na wszystko bądź A rany nie będą doskwierać Ból przyjemny się stanie Wszystko łatwiejsze będzie...