Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Valerio nie "paruję się" przy pisaniu wierszy, traktuję portal poetycki jako miejsce gdzie kompatybilność uprawiam z liryką. Ustalaliśmy to już kiedyś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A jedzonko o którym piszesz w kolejnym komentarzu na pewno smaczne. Szczerze mówiąc nigdy nie jadłem humusa. Ale wiem co to jest

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

oczywiście musi wszystko pasować przy wyborze i być zakochanym:) podałam tylko przykład :) humus jadłam też, kiedy jadałam mięso. podoba mi się to, że nie jem mięsa, roślinne diety mogą być bardzo urozmaicone. moje jedzenie teraz jest kolorowe :) mam dostępne w pobliżu sklepy dla wegan, także jestem zachwycona. dziękuję za pogawędkę, było miło mi.

Opublikowano (edytowane)

Wzywasz mnie z powiadomień. Muszę odpowiedzieć, choć chciałem już zrobić sobie wolne, bo zajrzeć do was tutaj planowałem tylko z moim jednym wierszem. Do tematu: Pewnie masz na myśli małe koguty które uśmierca się masowo po urodzeniu ze względu na ich nieprzydatność. Z kur mają jaja- więcej kur potrzebują.  No tak. Głównie dlatego sznuję was wegan, bo włączacie myślenie humanitarne. Doceniam. Obecnie mają stosować spektoskopy - i nastąpi spadek beztialskich praktyk. Nie oceniam tego aż tak drastycznie, bo łańcuch pokarmowy jest naturalny w świecie w biologii. Mięso jadam i zamierzam, natomiast tu mam taki pogląd, że powinno się wykorzystywać wszystkie dostępne nowatorskie technologie dla ratowania największej liczby zwierząt. Jeżeli Bóg da, to może w przyszłości powstaną jakieś 100% substytuty dla mięsa, które będą posiadały wszelkie walory i smakowe i odżywcze, i zdrowotne i wtedy powinno się bezwzględnie zrezygnować z mięsa - nawet pod kuratelą prawa. Ale to nas nie będzie dotyczyć, to pewnie melodia dalekiej przyszłości - wręcz futurystyka. I to jest moje komplementarne zdanie w temacie pt. MIĘCHO, Valerio.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

mięso z domowego gospodarstwa jest i będzie na wagę złota. nie mówię o takiej masowej hodowli. tak samo połów ryb wyławiania przez człowieka jest humanitarna niż ryby, które są wysadzanie w morzu przez kutry dla chęci zysku, większość tych ryb zostaje uśmiercona w morzu, takie ryby trafiają na talerz turysty. wiele można wymieniać. nie mam pewności jakie jest mięso w sklepie, dlatego dałam sobie spokój z kupowaniem.

ostatnio oglądałam filmik o młodym małżeństwie, które sobie hoduje swoje zwierzęta. pokazywali jak zabijają kurę czy koguta, wieszali w zimowej kuchni na dworzu, później ściągali z nich z pióra. przeważnie patroszyli z siedem kur naraz, nie wiem po co tak dużo, tyle na raz nie zjedzą. co ciekawe przyglądało się temu małe, roczne dziecko. rozumiem, że takie mięso może być zdrowe:) aczkolwiek komentowali jaki ten kogut chudy, mało mięsa do obgryzienia:) w sumie bardzo czysto to robili, każdą część ładnie układali, serduszka itd.

Opublikowano (edytowane)

Tak masz rację, rozumiem twój punkt widzenia. Praktyki pozyskiwania mięsa są kontrowersyjne. Najlepiej gdyby takie nie miały zastosowania. No ale ja czy ty świata nie zmienimy. A derminacja jedzenia mięsa i jego zapotrzebowanie - jest widocznie tak duża, że stosuje się takie brutalne praktyki, o których napisałaś. Ja mięso jem, ale nie jestem mięso-pochłaniaczem. Mięso jem w małych ilościach, wolę warzywa, bo lubię, ale bez mięsa w ogóle to życia sobie nie wyobrażam. Poza tym nie wiadomo czy takie wegańskie praktyki nam ludziom zdrowotnie służą, być może tak. Jednak wydaje mnie się że człowiek posiada zakamuflowane mechanizmy naturalne które niejako nakazują nam mięso konsumować, dlatego je jemy. Uważam, że należy ludzi uczyć samoświadomości w ograniczeniu pochłaniania dużej ilości mięsa i proponowanie i propagowanie tzw. zdrowego żywienia. Ale narzucanie weganizmu nie powinno wchodzić w rachubę. Nie ma żywności 100% alternatywnej dla mięsa, chociaży ze względu na walory smakowe. Chyba tyle w temacie. Jeszcze raz napiszę - DOCENIAM WEGAN, WEGETARIAN i ludzi dobrej woli, którym na sercu leży dobro ZWIERZĄT. To jest ważne.

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

odpowiedzialność chyba na tym polega, że liczymy się z czyimiś punktem widzenia:) Adam na początku nie jadł nic za bardzo i nie robił kupy, żywił się duchem :) ale wchodzimy w tematy wiadomo jakie:) dla mnie największe walory smakowe odgrywają owoce i soki:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bezwzględnie, masz słuszność. 

Bóg dał Adamowi prawo wyboru. Dokonał wyboru. Tyle wystarczy z mojej strony w temacie: Księga Rodzaju. 

Najlepsza, najzdrowsza opcja. Popieram. 

Miłego wieczorku życzę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Radosław Ech, pamiętam taką zimę... W wietrze i deszczu, który padał na brudne płachty śniegu, jedyne co widzieliśmy to swoje przyklejone do siebie oczy. Dzięki za przywołanie wspomnień.
    • @Leszczym Nie wiem czy dobrze zrozumiałem... Ale Dicka szanować należy. Tu przed chwilą rozmawiałem z kolegą @Simon Tracy. I też opowiada, że się wycofał ze świata na ile to możliwe. Taka wewnętrzna emigracja. Mnie akurat na ten moment nie stać na takie rozwiązanie, ale może kiedyś... Dzięki za podzielenie się swoją perspektywą. @KOBIETA No, różne są opcje. Wiemy, że mamy narzędzia psychometryczne do mierzenia poziomu psychotyczności - solidnie zweryfikowane testy (Eysenck, Minnesota Inventory). Są testy dotyczące kreatywności - pewnie korelują z tymi mierzącymi psychotyczność. I też wypełnianie luk poznawczych własną treścią - w porządku - wszyscy to robimy na codzień funkcjonując w świecie bez pełnych danych. Niebezpieczeństwo jest tylko takie, że treści własne zaczną przeważać nad danymi.
    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...