URODZINY Ś - w wykonaniu Piotra Fronczewskiego

[Mariusz Szwonder]

Zapraszam do wysłuchania utworu logopedycznego (ćwiczenie głoski ś z szeregu ciszącego)

w interpretacji niezapomnianego Pana Kleksa, czyli Piotra Fronczewskiego.

Jeżeli na Twojej twarzy pojawi się uśmiech - będzie to dla mnie największą nagrodą.

Oto link:

 

 

Edytowane 26 Marca 2021 przez Mariusz Szwonder (wyświetl historię edycji)

[Gość]

@Mariusz Szwonder  wysłuchałam z uśmiechem zastanawiając się, ile też błędów co do wymowy bym zrobiła czytając ten tekst ;) Dziękuję i pozdrawiam :)

[Mariusz Szwonder]

@Vanilla Proszę bardzo. Uśmiech jest cenną walutą. Pozdrawiam

@Gosława Dziękuję. Trochę gimnastyki było podczas tworzenia utworu.

Oczywiście znalazł on też swoje miejsce w książce "Mały świat".

[Ewa Witek]

Nabrałam wielkiej chęci na głośne przeczytanie tego wiersza. 

[Mariusz Szwonder]

@Ewa Witek Proszę bardzo

 

Mariusz Szwonder

 

 URODZINY „Ś”

 

Gdzieś w Środzie Śląskiej i to we środę,

a ściślej mówiąc w śnieżną pogodę,

„ś” sześćdziesięciu gości sprosiła

i urodziny swe wyprawiła.

Najwcześniej z wszystkich przybyła świnka,

zaś potem śpiesznie świnki kuzynka,

większość świetlików, świerszczy rodzina,

na samym końcu spóźniony ślimak.

„Ś” oczywiście wespół ściskali –

ci duzi, średni, a także mali –

słali życzenia tak ślicznej treści,

że to się wcale w głowie nie mieści.

Przy tym z uśmiechem nieśli prezenty:

śpiwory, ścierki i śrubokręty.

„Ś” śmietankowy torcik upiekła

(myślę, że gościom aż ślinka ciekła),

świderki oraz wstążki w rosole

stały z pewnością jeszcze na stole

i naleśniki z wiśniowym dżemem,

garść kwaśnych śliwek. Co więcej? Nie wiem.

Cóż, na przyjęciu zgiełk był aż taki,

że się zmieniło wszystko w przyśmaki,

prosto na obruś spadały z buźki

już nie okruchy, tylko okruśki.

Tak noc minęła, a wczesnym świtem

„Śto lat!” śpiewano ciągle z zachwytem.

 

 

 

 

[Ewa Witek]

Dziękuję! Już zabieram się za ćwiczenie. Pozdrawiam.