-
Ostatnio w Warsztacie
-
Moondog 1 357
Nie będziesz mi mówić
Nie będziesz mówić co robić mam
Jak tworzyć i pisać wiersze
Gdzie jego siła ale mój żal
Przelewa się teraz przez ręcęNie będziesz mówić co robić mam
Gdy spadam leciutko jak deszcz
Bo zbłądze pośród sztormów i fal
I krzyk swój znów poślę na żerNie będziesz mówić co robić mam
Edytowane przez Moondog (wyświetl historię edycji)
Choć bunt byłby to bez powodu
To słoną ciszę oraz chłód skał
Ze sobą zabiorę do grobu
2
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 39 odpowiedzi
- 580 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 539 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 489 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 444 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 299 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
@viola arvensis To wiersz, który emanuje ciepłem i prostą ludzką dobrocią. Czuć w nim łagodny oddech wiary w sens codzienności, z pozoru pełnej chłodu, ale też małych, uporczywych przebłysków nadziei i radosnych gestów. -
Przez viola arvensis · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
ten fragment wyjątkowo zadziała na moją wyobraźnię. Dosłownie zobaczyłam siebie i ją na przeciw mnie... to też takie wymowne. Świetnie Ci wychodzą te uosobienia, podoba mi się taki Twój styl pisania. -
Przez Migrena · Opublikowano
@Berenika97 Bereniko. mam takie stany umysłu w których uplastyczniają sie różne wizje. więc czasami coś piszę , podobnie zresztą jak Ty, co jest czymś głębszym niż wersy miłosne tkane jak nić babiego lata. może trochę prowokuję i wzbudzam niepokój ale to zawsze tylko poetyckie zaklęcia. Ty to rozumiesz doskonale - a ja dlatego tak lubię Twoje komentarze. dziękuję Bereniko :) -
Przez huzarc · Opublikowano
@tie-break To bardzo dobry, dojrzały wiersz. Jest subtelny, inteligentny i dobrze wyważony między obrazem a refleksją. W rezultacie cały wierszbalansuje na granicy egzystencjalnej zadumy i poetyki miejskiej melancholii, przy zachowaniu lekkości języka. -
Przez viola arvensis · Opublikowano
Bywa, że zima doskwiera i na nic z niebiosów promienie, duszę płatami mróz ściera siarczyste kąsa cierpienie. A bywa chłody dokoła a w tobie przebiśnieg zakwita i radość duchowa cię woła i wiosnę ożywiasz w zachwytach. I bywa, że gubisz swe myśli i lecą z czerwienią i złotem i tylko się cały zamyślisz ochoty odkładasz na potem. A czasem jak słońce zachwycasz rozświetlasz, zmarzniętych ogrzewasz i wszędzie to światło przemycasz i Bogu dziękczynny hymn śpiewasz. Tak mija lato za wiosną i zima odchodzi z jesienią. Ty zostań tą cząstką radosną, niech serce twe iskrzy zielenią.
-
-
Najczęściej komentowane
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się