Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

Patrzac z dystansu,

Pod nieco innym katem.

Mam pomysl. Opowiem piate przez dziesiate.

Podzielmy raz jeszcze ta nasza zacna I piekna

Kraine.

Wezmy dluga line.

Przeciagnijmy, powiedzmy, nad Wisla.

Tak, zeby bylo jasne, gdyby ktos Wisle wycisnal. Zmienil jej brzeg. Zbudowal

Tame, odwrocil jej bieg.

Lub gdyby jej troche wyschlo.

Po lewej stronie niech sie ustawia Ci co w dzisiejszej Polsce sie dlawia.

Dla tych niech ona bedzie domem,

Ktorym Wolnosc I Prawda sa tronem.

Ci, ktorym Los drzewa nie obojetny I Ci,

Ktorzy wiedza, ze inny jest piekny.

Do prawej zaprosmy tych, ktorzy

Nieprawda walcza I wznosza mury.

/Mury juz w Polsce runely. Na krotko.

Trzeba narod sklocic. Inaczej jest nudno.

I trudniej sie rzadzi, gdy sasiad z sasiadem o plot sie nie sadzi./

I tych Tam poslijmy, ktorzy kazdy plod ratuja,

Lecz juz co z niego wyrosnie “dostojnikowi”

Zmarnowac daruja.

Ci co nie widza wiecej niz szczyt wlasnego nosa

na prawo zapraszam, Wisla jest jak fosa.


 

I trudno, ze Puszcze do konca wytna. I ze zmarnuja Janow,

W Krakowie zaplacze Krol.

Moze chociaz w Wieliczce nie zasmakuje im sol?


 

I tylko jedno mi sie w tym pomysle nie podoba.

Tez dzieli.

Lecz czy mozliwa jest zgoda?


 


 


 


 


 


 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2Aniu bardzo dziękuję za pozytywny odbiór mojego opowiadania, a zwłaszcza odpowiedź na końcowe pytanie. Czasami nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć sobie na takie pytanie. Samoocena jest najtrudniejsza, ocena własnej pracy bywa równie trudną, zwłaszcza jeżeli chodzi o  młodych ludzi, na których możemy mieć jakiś wpływ.  Bardzo dziękuję! To opowiadanie jest jedynie relacją z pewnego szkolnego wydarzenia. Ale miłe słowa zawsze motywują - nie tylko uczniów :))) 
    • dla Niej Poznali się tam, gdzie noc mówi ciszej niż dzień - na poetyckim portalu, w sieci utkanej z pikseli i tęsknot, gdzie dusze bose stąpają po promieniach światła, a milczenie splata rozmowy w jedwabne nici. Nie było przypadków - tylko myśli, które spotkały się w pół zdania, dwie dusze jak listy unoszone prądem - nie powietrza, lecz ciszy, co pachnie chłodem i nieskończonoscią. Ona - uśmiech skryty w słowie, On - cień jej nierealnych marzeń. Nigdy się nie dotknęli, a znali się głębiej niż ci, co dzielą jedną poduszkę - pisali do siebie jakby każde słowo było szeptem duszy, testamentem utkanym z granicy snu. Każde „dobranoc” - oddech gwiazdy, której światło, pochłonięte przez czas, płynie jeszcze do nas. Każde „tęsknię” - nie krzyk, lecz pękający lód pod stopą, której nigdy nie było. Tęsknili - nie za ciałem, nie za gestem, lecz za ciszą przed burzą, która nigdy nie nadeszła, pokochali nie twarze, lecz drżenia głosu, które tańczą między słowami - nie ciała, lecz dusze w maskach metafor. Ich miłość nie znała czasu ani miejsca, rosła cicho jak mech na zimnym kamieniu, jak światło w piwnicy - jak słowo, którego nikt nie wypowiedział, a które dotarło do serca. Nie wiedzieli, czy kiedykolwiek się spotkają. Lecz już byli w sobie domem - nie z cegieł, lecz z ciszy i marzeń. I to wystarczyło.    
    • @Berenika97 Wow, Bereniko ! cisza w Twoim wierszu mówi więcej niż tysiące słów - subtelna, bolesna i piękna. Zostawia ślad we mnie.
    • @infeliaAle nie można, ani linijaką po rękach, ani zadawać prac domowych. :) A wiersz - już powstał. Pozdrawiam.  @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Znalazłaś w tym opowidaniu tak dużo, że jestem pod dużym wrażeniem. Szkolna rzeczywistość potrafi bardzo zaskoczyć, niesie wiele emocji, nawięcej stresu, ale też i radości oraz satysfakcji. 
    • @Corleone 11Bardzo dziękuję! Ano nie ma, ciągłe emocje! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...