Cierpiałem z Tobą, Białorusio miła

[Dawid Bunikowski]

Cierpiałem z Tobą, Białorusio miła,

Gdy pałka milicyjna gwałciła

Ciebie na posterunku,

W pełnym muszterunku.

 

Byłem, gdy w Ciebie strzelali,

Gdy bezbronnego zabijali

Na ulicy bez litości,

W zawiści, w złości.

 

Byłem, gdy pałką bili,

Gdy nią w oczy uderzyli

W milicyjnej torturze

Albo na podwórku przy murze.

 

Byłem, gdy tłukli bez pamięci,

Gdy leżący mimo chęci

Tłumaczenia niewinności

Dostał piątą pałką w kości.

 

Byłem, gdy kobiecie zdejmowali

Majtki i pałkę tam pchali,

A mężczyźnie zaś do odbytu

Wkładano aż do skowytu.

 

Byłem, gdy tłukli jednego w lesie,

Duch mnie tam jeszcze niesie,

Widziałem setki leżących w halach,

Zabitych widziałem w salach.

 

Szpitalach…

 

Była to pałka Łuki,

Która gwałciła,

Która zabiła,

Która pobiła,

Która zęby wybiła,

Która siniaczyła,

Była to pałka Łuki.

 

Łuki to były naboje,

Łuki to były ręce,

Łuce oddaję podwoje:

Gnij w poniewierce.

 

Łuki to była pałka.

Była to pałka Łuki.

Łuki to była pałka.

Pałka to była Łuki.

 

Skrzywdziłeś człowieka prostego,

A mury i tak runą,

To nie banialuki,

O, wy, nieuki,

O, wy… głupi.

 

O, wy, łuki!...

O, ty, Łuka!

 

Dawid Bunikowski,

14.9.2020

 

@Dawid Bunikowski Wiersz polityczny, ale raczej nie satyra. Dla jasności dodać to trzeba. 

[thedeadhead]

podobno ból najbardziej łączy... 

dziękuję za Twe słowa, Autorze!