Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Co począć mogę, ze swoim bytem?
Kiedy ranę otwiera, co w sercu skryte...
Redukcja umysłu, do poziomu dziecka.
Znajdzie Ciebie wszędzie, na próżno ucieczka.
Uprzednio, pogardą darzyłem to uczucie.
Teraz? Niekomfortowy, niczem - kamyk w bucie.
Pogodziłem się? Nadal przecież mnie trapi...
Nie płaczę, wnętrze jakem w otchłani...

Dopóki człowiek, sam nie odczuje, na własnej skórze,
będzie plótł bzdury! Wyszydzi zranione dusze...
Ustanie egoizm. Oddasz każdą własność.
Friedrich miał rację, stałeś się liną, nad przepaścią... 
 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czasem mam takie wrażenie, że to najgłębsze z uczuć po to nas dręczy, żebysmy nauczyli się z nim obchodzić.., bo inaczej w nas nie przetrwa...

 

Czuje Twój wiersz, tak jakby był pisany bólem i prosto z bólu.

Serdecznie pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...