Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

TAKO RZECZE RABINOWICZ

 

-Weźmy na przykład Rabinowicza. Zawsze możecie się od niego nauczyć.
-Od którego Rabinowicza?
-Od dowolnego Rabinowicza.

 

***

 

Sąsiad  pyta Rabinowicza:
-Słyszałem plotki, że jesteś Żydem. To prawda?
-Oczywiście. A poza tym bardzo długo!

 

***

 

-Chłopcze, jak masz na imię?
-Dawid.
-No zobaczcie, taki mały, a już jest Żydem.

 

***

 

-Rozo, chcesz bardzo długiego i powtarzającego się seksu?
-Nie.
-W takim razie zostałem stworzony dla tobie!

 

***

 

-Iziju, czy widziałeś kiedyś wykrywacz kłamstw?
-Nie tylko go widziałem, jestem z nim żonaty!

 

***

 

Mieszkaniec Brightonu w Nowym Jorku odwiedza przyjaciela przed operacją:
-Więc posłuchaj: pielęgniarka, 10 dolarów, chirurg, 200 dolarów,  anestezjolog, 500 dolarów.
-Jestem szalenie zaskoczony.  500 dolarów tylko dla zasnąć?!
-Możesz zasnąć za 10 dolarów. Reszta służy do przebudzenia.

 

***

 

-Misze, wiesz, czego chcę?
-Wszystko razem! I to tylko po pierwsze!

 

***

 

Żebym zapomniał o tobie tak, jak cię pamiętam!

 

***

 

Nie rób mi ciężarną głowę!

 

***

 

Abramie, usuń swoją opinię z twarzy!

 

***

 

-Abramie, kiedy przestaniesz bawić się z dziewczynami?
-Saro, kocham tylko ciebie!
-Aha, kocha! Już mam trzecie dziecko nie z tobą. Nazywa to rodziną!

 

***

 

-Ziamu! Słyszałem, że Sara cię zostawiła?
-Tak!
-Cóż, nalej wódki do szklanki i zatop w niej swój smutek.
-Nie będzie tego działać.
-Nie masz wódki?
-Wódka jest, nie ma smutku!

 

***

 

-Rozo,  rozwiedzmy się jak inteligentni ludzie - i pozostańmy przyjaciółmi!
-Phimu, sza! Wziąłeś mnie jako wdowę i zostawisz mnie jako wdowę!

 

***

 

-Phimu, a co z problemem?
-Wymyśliłem, jak go rozwiązać.
-I jak?
-Zdałem sobie sprawę, że to nie jest problem.

 

***

 

-Abramie, co robisz?
-Uczę się Braille'a dla niewidomych.
-A po co ci to? Czy masz słaby wzrok?
-Nie. Będę mógł czytać bez włączania prądu.

 

***

 

-Rozo, czy podniesiesz 10 kilogramów?
- Łatwo!
- A 50?
- Łatwo!
- A 100 ?!
- A jak myślisz, jak wstaję rano?

 

***

 

Jestem wolnym człowiekiem, chcę,  o czym mówi mi moja mama. 

 

***

 

-Dlaczego Żydzi zawsze odpowiadają na pytanie pytaniem?
-Oj, kto ci powiedział takie bzdury?!

 

***

 

-Sara, jakie masz pyszne ciasta! Zjadłem tylko dwa i jestem najedzony.
-Nie dwa, tylko cztery, ale jedz więcej. Nie liczę...

 

***

 

Żydowska rodzina siedzi z gośćmi przy stole:
- Jedzcie drodzy goście, jedzcie ... A jeśli w ogóle nie ma sumienia, to przyjdźcie też jutro.

 

***

 

Mamo, żenię się!
-Z kimś?
-Z Janą!
-Ona jest Żydówką! Co za hańba! Tylko po moim trupie!
-Mamo, jej tata jest właścicielem zakładu metalurgicznego!
Ojciec z pokoju:
-Marku, żeń się! Bierzemy ślub i ze wstydu jedziemy do Stanów.

 

***

 

Izaak zmarł, został pochowany, Żydzi zgromadzili się na stypie. Abram prosi o podłogę. Rebe ostrzega go: o zmarłych, albo dobrze albo nic. Abram zaczyna:
-Izaak nie żyje, i to dobrze!

 

***

 

-Czy to prawda, że Rabinowicz wygrał na loterii sto euro?
-Tak. Tylko nie Rabinowicz, ale Katz. I nie sto, ale tysiąc. I nie euro, ale dolary. I nie w loterii, ale w karty, i nie wygrał, ale przegrał. Reszta jest prawdą!

 

***

 

 

-Słyszałam, że poślubiłeś Rabinowicza.
-Tak, i obudził we mnie kobietę!
-Wcale się nie dziwię, bo ma taki duży budzik.

 

***

 

-Cylo, złotko, nie mam czystych majtek.
-Moisze, nie rób mi mózgu. Załóż skarpetki.

 

***

 

Esej na temat "Gdybym był naczelnikem". Wszystkie dzieci w klasie pilnie piszą, jeden chłopiec w zamyśleniu wygląda przez okno.
Nauczycielka:
-Moisze, dlaczego nie piszesz?
-Czekam na sekretarkę.

 

***

 

-Doktorze, powiedz mi prawdę: za jaką cenę jest moja choroba?

 

***

 

Na pierwszej randce Róża chciała zrobić o sobie dobre wrażenie. Ale wypiłam za dużo i zostawiłam niezapomniane.

 

***

 

-Simonie, a co, przenocuj u nas. 
-Z przyjemnością!
-Z przyjemnością to drogie.

 

***

 

W trakcie rodzinnej kłótni Sopha mówi z oburzeniem: 

-Moisze! Nie rozumiem czegoś, chcesz mieć rację czy być szczęśliwym?!

 

***

 

-Iziju, pamiętaj:  bez dziewczyn jest źle - nadal jest dobrze. Ale kiedy  bez dziewczyn jest dobrze, już jest źle!

 

***

 

-Rachelo, każdemu swoje?
-Nie, Blumo. Swoje nie każdemu!

 

***

 

-Rozo, czy mogłybyś dziś zjeść razem kolację?
-Z przyjemnością, Moisze!
-Wtedy dokładnie o siódmej p.m. ... u Pani. 

 

***

 

-Co byś Pan zrobił, gdybyś miał milion dolarów? 
-Udawałbym, że nic nie mam.

 

***

 

Stary Solomon już tyle odłożył dla siebie na  pochmurny dzień i starość, że czekał na nich z wielką niecierpliwością ...

 

***

 

"Co za rozkosz!"  powiedział nieznajomy. "Nie miejscowy", pomyślała Sopha.

 

***

 

-Wychodząc z toalety, wyjmij moje sztuczne szczęki ze szklanki wody.
-Saro, dlaczego szczęki o trzeciej nad ranem?
-Wiesz, dziś chcę być namiętna.

 

***

 

-Rozo, wczoraj z twojego pokoju dobiegały dziwne dźwięki ...
 -To brzmiał Chopin! 
-To dziwne,  brzmiał Chopin, ale wyszedł Rabinowicz.

 

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon TracyNo jasne, że należy kontynuować pisanie - jest naprawdę dobre. Nie zostawiaj mnie z niedosytem, ani tych, którzy jednak czytają! :)  @Wiesław J.K.Śliczne! :)
    • @KOBIETA Delikatne, jasne uniesienie. „Smak bieli” i „kruchość światła” mocno zostają w wyobraźni.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @KOBIETA Bardzo poruszający kontrast między plastikową dekoracją a wewnętrzną prawdą. Wiersz mocny i szczery – czuć ciężar oczekiwań i tęsknotę za wolnością.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @StarzecBardzo dziękuję za miłe słowa! Masz rację - samotność to rzeczywiście temat coraz bardziej aktualny, mimo (a może właśnie przez) wszechobecnej "łączności". Pozdrawiam serdecznie! @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję, że podzieliłeś się swoją historią - to wymaga ogromnej odwagi, zwłaszcza dla mężczyzny, bo wokół przemocy psychicznej wobec mężczyzn wciąż jest tyle milczenia i niezrozumienia. 35 lat to niewyobrażalnie długi czas. To, że udało Ci się wyzwolić i dodatkowo pomóc siostrze zobaczyć, że ona też na to nie zasługuje - to świadczy o Twojej niezwykłej sile. Często to właśnie osobiste doświadczenie pozwala nam rozpoznać i nazwać przemoc u innych. Twoja siostra ma w Tobie prawdziwego bohatera. To, że w wieku 56 lat znalazła w sobie siłę, by zacząć od nowa - z trójką dzieci, w obcym systemie prawnym, który jej nie wspiera - to dowód niesamowitej odwagi. A Ty, pomagając jej jak możesz i wierząc w nią, dajesz jej coś bezcennego - poczucie, że nie jest sama. Trzymam kciuki za Was oboje. Za Twoją siostrę w jej nowym początku i za Ciebie w drodze do życia, na które naprawdę zasługujesz. Dużo siły dla Was! @Robert Witold GorzkowskiNiestety, nie mam Instagrama ani innych mediów społecznościowych - ze względów osobistych. Ale bardzo doceniam, że mi o niej opowiedziałeś. To, że Twoja siostra ma odwagę się pokazywać, próbować nowych rzeczy jak ten program telewizyjny i budować przyjaźnie - to naprawdę wielkie kroki do przodu. Najważniejsze wsparcie, jakie dostaje, to Twoje. To, że ma brata, który ją rozumie, bo sam przez to przeszedł - to bezcenne. Życzę Wam obu dużo siły na tej drodze. I dziękuję jeszcze raz za podzielenie się swoją historią - takie głosy są bardzo potrzebne. ps. jeżeli się zgodzisz mogę zainteresować jej filmikami moich znajomych
    • @Migrena To wiersz, który czyta się z zapartym tchem, niemal czując ten wiatr na dachu i gęstość atmosfery. Duża ilość niezwykłych obrazów, metafor zatrzymuje, bo każda jest oryginalna i niesamowicie działa na zmysły. Zakończenie - metafora księżyca jako pęknięte jabłko nieba i struna światła, z której sączyła się cisza o smaku krwi jest absolutnie genialna. To obraz, który łączy w sobie mit (jabłko), zmysłowość (struna, sączenie) i pierwotny, niemal ofiarny wymiar (smak krwi). Jest to synestezja, która idealnie zamyka ten intensywny utwór. Zbudowałeś "kapsułę czasu" – świat poza światem, niesamowitą atmosferę, z siłą żywiołów i kontrastów. Wiersz jest niezwykle sensualny - "Twoje ciało błyszczało - złamany płomień, rozgrzane szkło" czy "w powietrzu pachniało burzą i winem" - to obrazy, które działają na wszystkie zmysły jednocześnie. ps. Zaliczyłam też kilka dachów - dach Biblioteki UW, Akademii Muzycznej w Krakowie - też zadziałały na zmysły, ale nie tak intensywnie jak na Twoim genialnym "starym dachu". :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...