Jesienna nostalgia

[Maciej_Jackiewicz]

ostatni liść spadł z drzewa
zadrżało nagie na myśl o zimie
opuszczone pousychały gniazda

umilkły do wiosny ptasie chóry
tylko noc pozostała i wiara
ciągle ta sama i srebrny brat
i jego siostry na ciemnym niebie

kto dzisiaj jeszcze raz zaśpiewa
o wyśnionej szczęścia krainie
gdzie wszystko jest zapisane
w niepowtarzalnych gwiazdach

lecz nie tych które patrzą z góry
przesunięte wskazówki zegara
o godzinę nadziei do tyłu
aby rozpędzony świat

zatrzymać chociaż na chwilę
tutaj mam jeszcze ciebie
kruchą jak ulepioną z pyłu

w skrawku twej pamięci zostanę

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mam wrażenie, ze właśnie jesień i zima odsłaniają mi tę "krainę szczęścia", pozwalaja spjrzeć głębiej i wyżej, tam, gdzie ona jest... Tę myśl odczytuję w tym dwuwersie Twojego wiersza:

 

"...tylko noc pozostała i wiara
ciągle ta sama..."

 

... i dodałabym: "i staje się głębsza :)

 

Cały wiersz jest piękny, tym jesiennym pieknem, a jego zakończenie mnie wzrusza. Pozdrawiam :)