zimno mi

[kinsv]

Twarze i głosy zaczynają się topić,

A ja nie mogę tego zatrzymać,

Słyszę wciąż coraz głośniejsze kroki-

To z nożem skrada się po mnie zima,

 

By pod pozorem tandety grudnia

Poderżnąć mi gardło przerywanym śmiechem,

Zima jest głupia, brudna i nudna,

Jest wystygłą kawą, smogiem i grzechem.

 

Jest szarą fasadą postsowieckich bloków,

Dzieckiem z popiołem w wypalonych źrenicach,

Jest "szczęśliwego nowego roku"

I najobrzydliwszym samym sednem życia.

 

I gdyby chociaż śnieg z tamtych czasów

Pokrył chodniki żółcią i szarością,

To może wtedy byłoby mi prościej

Zachować kontakt z rzeczywistością.

 

[[email protected]]

@kinsv I właśnie o śnieg, mi w wierszu chodziło,

                 chociaż  w tej bieli niemożliwa miłość.

Wszystkiego dobrego.

[Gość Franek K]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak bym to widział...

 

Pozdrawiam. FK.

Edytowane 8 Listopada 2020 przez Franek K (wyświetl historię edycji)