Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Women's poetry of our time

Poezja kobieca naszych czasów

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

By Reenimus (Irene ***), Ireland
BACK STORY
Tell me what you see
In the small of my back
Where I feel your breath on me

 

Oh ... what’s caught your attention there
At the back of my neck
Where you’ve lifted my hair

 

No, no, don’t touch the knee crease
Too much, too far, too weirdly near
Get your finger out please

 

As for my thighs, they’re not as smooth
As their front-facing parts
Furrily neglected, to tell the truth

 

But, yes, there, do that again
Your muffled words sound good to me
I hear what I want to hear then.

 

Przez Reenimus (Irene ***), Irlandia
HISTORYJKA Z POWROTEM
Powiedz mi co widzisz
W dolnej części moich pleców,
Gdzie czuję twój oddech

 

Och ... Co przykuwa twoją uwagę
Za moją szyją,
Gdzie trochę uniosłeś moje włosy

 

Nie, nie, nie dotykaj zagięcia kolana
Za dużo, za daleko, za dziwnie blisko
Proszę wyjąć palec!

 

Co do moich ud, to nie są tak gładkie,
Jako ich przód
Raczej owłosiony, szczerze mówiąc

 

Teraz tak, zrób to jeszcze raz
Twoje stłumione słowa brzmią dla mnie dobrze
Słyszę to, co chcę wtedy usłyszeć.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Andrew Alexandre Owie

Corinnae concubitus, Elegia 5, P. Ovidius Naso

 

@Andrew Alexandre Owie

Najbardziej poetycki opis gry wstępnej z punktu widzenia kobiety, poetki... 

 

@Andrew Alexandre Owie

Słowo "back" ma tutaj kilka znaczeń naraz, to jest kluczowe słowo (a key word) wiersza.

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...