On i moda, i zupa papuzia - domino.
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
-
Ostatnio w Warsztacie
-
KOBIETA 729
dziękuję truesirex:) czerwienią chmur i rzęs :)
nie marznę:) lubię Ciebie Violetko :) ponieważ potrafisz przeprosić:)
dziękuję Robercie :) uśmiech dla Ciebie:)
:) zapachem chmury śniegu.
Dziękuję z kobiecego serca:)
2
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 34 odpowiedzi
- 796 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 435 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 601 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 612 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 674 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Tectosmith · Opublikowano
@Berenika97 Świetny wiersz — spokojny, pełen subtelnych obrazów i wewnętrznego światła. Podoba mi się sposób, w jaki budujesz to miasto z ciszy, z detali, z rzeczy niedopowiedzianych. Bardzo przyjemnie się to czyta. Pozdrawiam serdecznie. -
Przez truesirex · Opublikowano
@KOBIETAZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Ooo bardzo mi miło że przesłuchałaś piosenkę, ostatnio ciągle słucham piosenek Ethel Cain haha strasznie mi się spodobały. Dziękuję za lekturę :)) Również bardzo serdecznie pozdrawiam. -
Przez KOBIETA · Opublikowano
@Migrena I jesteś tylko samotnym numerem 666/B…( wiązka B…;) W bezdusznym, diabelskim systemie cyferek…w otwartej paszczy rekina. Szczęki 1 ;) świetny tekst Migrenko:) uwielbiam Twoje poczucie humoru bardziej niż Christine ;))) pozdrawiam :))) -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@tie-break To piękny wiersz o relacji dwóch osób, zbudowany na metaforze gwiazdy i miasta-widma. Kluczowe jest przeciwstawienie: ona jako gwiazda – źródło światła, stałości i piękna i on jako miasto-widmo – coś zniszczonego, pogrążonego w ciemności, pełnego "rumowisk" i "zetlałych desek". Jej słowa "lękliwie" wkraczają w jego wnętrze, jakby niepewne przyjęcia, ale mimo to przynoszą światło. I na koniec sugestia, że miłość (lub po prostu obecność tej osoby) paradoksalnie ożywia nawet to, co umiera. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Lenore Grey poems@Andrzej P. ZajączkowskiSerdecznie dziękuję! :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne