Znacząc

[Gabrys]

Nie prosiłem się na świat,

ale jestem, ponieważ za ciasno już  było,

w łonie matki.

 

Tutaj również jest ciasno,

dlatego rozpycham się,

znacząc swój teren, jak jakiś kundel,

płotem który postawiłem.

 

Nie tylko ja znaczę, wszyscy znaczymy,

czasem łapy wyciągając nie po swoje,

które niekiedy zapieką.

 

Edytowane 17 Września 2020 przez Gabrys (wyświetl historię edycji)

[duszka]

Samokrytyczne, a le jednoczesnie rzucające światło na nas wszystkich... Wiersz-lustro :) Pozdrawiam

[graf omam]

Czegos mi brakuje bo czytam opis jak gdyby bez emocji, ale jak je uzyskac nie mam bladego pojecia