Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

MÓJ WÓŁ BUMBA BUMBA MEU BOI


Andrew Alexandre Owie

Rekomendowane odpowiedzi

MÓJ WÓŁ BUMBA BUMBA MEU BOI

 

BUMBA-MEU-BOI (bumba-boi, boi-bumbá, etc.) is a very popular and widespread comic-dramatic dance, which tells the story of the death and resurrection of an ox.


BUMBA-MEU-BOI (bumba-boi, boi-bumbá itp.) to bardzo popularny i rozpowszechniony taniec komiczno-dramatyczny, który opowiada o śmierci i zmartwychwstaniu wołu.

 

 

By Jackson do Pandeiro

Przez Jackson'a do Pandeiro'ego


BUMBA MEU BOI BUMBA, MY BULL
MÓJ BYK (WÓŁ) BUMBA

 

Tu precisa ir pro Norte
Ver Bumba meu Boi Bumbá (2x)

 

You must go to the North
To watch the feast of `Bumba meu Boi`

 

Musisz udać się na północ, 
Aby obejrzeć święto "Bumba meu BOI" 

 

CHORUS

Ê bum bum Bumba meu Boi
Ê Bumba meu Boi BUMBÁ (2x)

 

Tu precisa ver a dança
Do reisado imperiá*

 

You must (also) see the dance

From the sketch of „Reisado Imperial”

 

Musisz (także) zobaczyć taniec

Ze sceny "Reisado Imperial". 


Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jackson do Pandeiro (born José Gomes Filho) (1919 – 1982) Jackson do Pandeiro (urodzony José Gomes Filho) (1919-1982)

 

CHORUS

 

No dia desse festejo
Vai toda gente pra rua

 

During that holiday
Everyone is outdoor

 

W to święto
Wszyscy ludzie są na ulicach.

 

CHORUS

 

Todo mundo qué espiá
A dança do Boi Bumbá!

 

Everyone (lit. - the whole world)
Spies on the (way) the `Bumba meu Boi`(is danced)

 

Wszyscy podglądają,

Jak tańczy BUMBA, mój  byk (Wół). 

 

CHORUS

 

[Repete Tudo] [Repeat all] [Powtórz wszystko]

 

CHORUS

 

* REISADO imperiá is one of the richest and most popular folkloric pantomimes, especially in the Northeast.  Its main characters are: the king, the master, the foreman, Mateus, Catarina, figures and kids.

 

Reisado imperiá to jedna z najbogatszych i najpopularniejszych pantomim folklorystycznych, zwłaszcza na północnym wschodzie. Jej głównymi bohaterami są: król, mistrz, brygadzista, Mateus, Catarina, figurki i dzieci.

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...