-
Ostatnio w Warsztacie
-
Migrena 1 409
wiersz otwarty na interpretację.
to utwór o pięknie ulotnej intymności, gdzie pod powierzchnią pozornej nonszalancji i zmysłowości kryje się głębokie, emocjonalne połączenie.
wiersz jest pochwałą chwili obecnej, jednocześnie podkreślając jej nietrwałość, która staje się źródłem wzruszenia.
pisany z pozycji obserwatora.
"wilgotny rytm ciał" - brzmi jak sen - pobudzająco i apetycznie !
pisany z cudownym poetyckim wdziękiem :)
jaki cudny wiatr Cię tutaj przywiał KOBIETO ?
och, jak jest ślicznie :)
i cygaro ?
mam nadzieję, że dominikańskie, bo tam liście tytoniu są słodkie słońcem :)
pięknie piszesz :)
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 57 odpowiedzi
- 981 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 498 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 485 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 503 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 616 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez andrew · Opublikowano
@Alicja_Wysocka ... a gdybym przestał mówić czy byłabyś cała jak dziś doskonała ... Pozdrawiam serdecznie Miłego wieczoru -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Migrena Napisałeś absolutnie przejmujący wiersz. Opowiedziałeś o śmierci relacji poprzez metaforę języka, słów i komunikacji. Od samego początku – "Urodziliśmy się z alfabetu" – aż po druzgocący finał, z zbudowałeś spójny świat, w którym miłość jest tekstem, a rozstanie błędem gramatycznym lub typograficznym. Jest tu kilka obrazów, które są po prostu niesamowite: "Kaleki tłumacz własnego serca" – mówi wszystko o poczuciu winy i niezdolności do wyrażenia tego, co najważniejsze,"Zamieniłem cię w echo. A echo nie kocha. Echo powtarza." – to genialne w swojej prostocie. Uchwyciłeś moment, w którym druga osoba przestaje być sobą, a staje się tylko odbiciem naszych oczekiwań lub błędów."Nasze rozmowy stały się ruinami kościołów" – ten obraz ma w sobie ogromny ciężar. Pokazuje utratę nie tylko bliskości, ale wręcz jakiejś świętości, która łączyła dwoje ludzi."Zostałem - ze słownikiem pełnym ciszy" – to idealne podsumowanie pustki. Masz wszystkie narzędzia (słowa), ale nie masz już treści, którą mógłbyś nimi wyrazić. A zakończenie... jest doskonałe. Metafora miłości jako "dzikiego zwierzęcia z papieru, które umiera, gdy pomylisz literę" to jedna z najpiękniejszych i najsmutniejszych definicji kruchości. Ostatni wers - "A ja pomyliłem wszystkie", jest jak cios prosto w serce. Zamyka wiersz z ostatecznym, pozbawionym nadziei westchnieniem. Napisałeś tekst pełen bólu, ale też głębokiej świadomości i wrażliwości. Świetny! -
Przez FaLcorN · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
A na końcu trenu, oda. -
Przez andrew · Opublikowano
@Zawierucha7 ... szklarnie spełnią sny w szczelinach zrobię przejście do drugiego wymiaru dalej drogę znam ... Pozdrawiam serdecznie Miłego wieczoru -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@infeliaDzięki, to ja poproszę talerzyk i jeszcze autora/kę :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się