Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przystań

lena2_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

lena2_

lena2_

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Nie zabiję w sobie poezji,

choć nieraz utrudnia mi  życie,

lecz dzięki niej przecież potrafię,

przyglądać się chmurom w zachwycie.

 

I mogę w lirycznej przestrzeni,

zamienić niepokój na ciszę,

w nadziei że kiedyś pozwoli,

by duszy śpiew własny usłyszeć.

 

A kiedy świat znowu pogania,

stawiając brutalnie do pionu,

powracam wciąż do niej stęskniona,

jak z długiej podróży do domu.

Edytowane przez lena2_ (wyświetl historię edycji)
4
WarszawiAnka

WarszawiAnka

Opublikowano
Opublikowano

Doskonale Peelkę rozumiem. :)

Szczególnie podoba mi się ten fragment:

 

      "I mogę w lirycznej przestrzeni,

      zamienić niepokój na ciszę,"

 

Mała uwaga: wers czwarty drugiej zwrotki jest za krótki.

 

Pozdrawiam

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Ja bym z kolei drugi wers proponował zinwersować i napisać "choć nieraz utrudnia mi życie". Masz wtedy pauzę - średniówkę wszędzie po szóstej sylabie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      TSA (Taka sobie amatorszczyzna) po japońsku

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @KlipŚwietny! Uśmiałam się. :)
    • Berenika97
      złote monety

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @iwonaroma złote monety – piszesz i widzę bogactwo które nic nie kosztuje brzózka płaci za życie listkiem po listku na wiecznie zieloną trawę ale to nie strata to inwestycja bo wiosną z tej ziemi wróci procent ze zdwojoną siłą
    • Simon Tracy
      Salut

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Miecz narodu wybranego, okalany, krwawym laurem zwycięzców. Nieprzenikniona mgła, niosąca w sobie ogień ich grzechów. Wrzynająca się głęboko w ciche mogiły ich zapomnianych ojców. Szańce nie powstrzymają wilczej sfory. Bez strachu. Pojednani w celu. Jedynie ogień może ich oczyścić. Pochodnie gotują im krew. Jest wściekła i brunatna. Niewolnicy pokoju, jęczą w agonii pod gruzami. Krwawą już śliną, zwiastującą koniec bluźnią na swych wyimaginowanych bogów Myśliwi na oczach pierworodnych, patroszą swe ofiary. Łzy?! Współczucie?! Nigdy! Bestialstwo dojrzewa z czasem. Żyj i zdychaj jak bezdomny pies. W akompaniamencie piewców apokalipsy. Zanim zamknę wieko. Ucałuje Twe lodowato sine usta. Wróć ze mną do raju. Żywych trupów pielgrzymka powrotna. Ciebie nie zabiją zwykłe kule. Diabły szturmują niebiańskie barykady. Legiony samobójców ze skrwawionymi nadgarstkami i pętlami u szyi. Bronią się klątwą i nagim torsem. Fale eteru, niosą propagandystów głos. Ich obchodzą jedynie pieniądze i Twoja śmierć. Bez względu na częstotliwość kanału. Nieśmiertelniki poległych braci i sióstr, zawiązane na rękojeści sztyletu. To co grzeszne oddaj ciału. To co boskie, oddaj duszy na strofach bluźnierczego sonetu.   "Salut" jest tak naprawdę piosenką w formie wiersza. Będąc nastolatkiem pisałem ich bardzo dużo grając w zespole. "Salut" został napisany w inspiracji do utworów jednego z moich ukochanych zespołów. Zespołu Marduk.
    • Klip
      TSA (Taka sobie amatorszczyzna) po japońsku

      Przez Klip · Opublikowano

      Samuraj amator z Oddziału do sportu to nie ma zapału. Na gminny turniej w seppuku, zakupił mieczyk z kauczuku. Nie przebił się więc do finału.
    • Alicja_Wysocka
      Wieczna cisza

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Ewelino, aż tak mocno, na "wiecznie"  w ogóle można się pogniewać?       A tu trzeba prosić o zgodę na komentarz?   Ech, no przypomniał mi się taki żart w związku z tym.    - Zofio, tyle razy prosiłem Cię o pocałunek... czy ty jesteś z kamienia? - A czy ty jesteś sparaliżowany?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...