Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wilka do lasu ciągnie natura

do tego także i zew przyrody

a mnie pociąga kraina lodów

i choć już ze mnie człek nie za młody

 

często uciekam w swoje marzenia

bowiem za młodu nie miałem kasy

a rzecz wiadoma od lat młodzieńczych

na gałki lodów człowiek był łasy

 

w końcu przełamię swoje opory

i uszczknę nieco z emerytury

zabiorę z sobą plecak i czekan

potem niezwłocznie udam się w góry.

 

Nie będę jednak zdobywał szczytów

nie w głowie mi też jest jakaś turnia

bo by mówili o mnie ludziska

- patrzcie na stare lata chłop zdurniał

 

a skoro w góry to Zakopane

będzie mym rajem i mą ostoją

bo mam nadzieję, że na Krupówkach

jak dawniej budki z lodami stoją.

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec rozmawiałam kiedyś z koleżanką-góralką. Opowiedziała mi historię, jak pojechała jako opiekunka koloni z dziećmi nad morze. W nocy zapakowali się do autobusu i jechali. Nad ranem dzieci się obudziły i w płacz ,, Proszę, pani gdzie są góry ?'' Czasem myślę o tej historyjce. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Somalija

Gdybym ja był opiekunem

i usłyszał płacz o brzasku

to bym dzieciom wytłumaczył

- można góry robić z piasku.

 

Piasek dobrym jest budulcem

więc gdy odwiedzimy plażę

jak zbudować z piasku góry

zaraz dzieci wam pokażę.

 

Proszę znoście mi budulec

mniejsze dzieci foremkami

starsze, jako, że silniejsze

niech przynoszą wiaderkami

 

Akcja trwała dwie godziny

a gdy dzieci z sił opadły

już nie chciały gór budować

lecz na piasku się rozsiadły.

 

Foremkami wyciskały

takie zwykłe babki z piasku

a robiły to grupowo

bez emocji i bez wrzasku.

 

pozdrawiam ;)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Toyer

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie tylko człowiek człowiekowi bywa Bogiem. Ludzie sami tworzą sobie bożki – z pieniędzy, kariery, ciała, sportu, jedzenia… Ubóstwiają to, co jest tylko ‘bogiem z małej litery’, poświęcając temu czas, zdrowie i nadzieję. A przecież to nie daje prawdziwego sensu. 
    • @Arsis Już jest na forum

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Toyer Ten wiersz czyta się jak buntownicze wołanie – z jednej strony sięga do najstarszego mitu ludzkości, z drugiej bezlitośnie rozlicza współczesność. Podoba mi się, że autor nie boi się prowokować – zaczyna od Adama i Ewy, ale szybko wychodzi poza biblijny schemat, pokazując, że kara, raj i grzech to tylko opowieści, które człowiek na nowo nadpisuje.
    • @Annna2 Tak jest. Człowiek jest dożywotnim więżniem samego siebie. Dziękuję Aniu.     @Berenika97 Bardzo dziękuję za ten dogłębny i trafny komentarz! Niezmiernie cieszy mnie to, że udało Ci się wyłapać te kluczowe elementy, na których najbardziej mi zależało. To jest niezwykle budujące, gdy tak precyzyjnie czujesz i rozumiesz tekst. Dziękuję Bereniko za te słowa :)  
    • @Annna2Napisałam w puencie, że szczęściem bywa też mozół - bo wierzę, że prawdziwa radość nie zawsze rodzi się z lekkości. Bywa owocem trudu, cierpliwości, a nawet bólu. To, co ma wartość, ma swoją cenę - i właśnie dlatego smakuje pełniej. Czasem największe szczęście kryje się w tym, że mimo wysiłku, mimo zmęczenia, możemy cieszyć się owocem własnych starań. Dziękuję za obecność :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak, nie tylko tworzenia w sensie twórczym, ale także w życiu. Tego, co przychodzi niejako samo, łatwo - nie cenimy trwale - takie mam obserwacje i wnioski z życia.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...