Leśne przywołania

[_M_arianna_]

 

Inspirowany lasem...  

 

Rozmowy później, teraz nie mam czasu:

Pakuję plecak - wrzucam weń conieco - 

Na myśl tę miłą - oczy jaśniej świecą...

Rzucam to wszystko, wyruszam do lasu. 

 

Jadę przed siebie, drzwi lasu przede mną. 

Pogoda ciągle jeszcze jest przyjazna. 

W zieleni.. wstążka wije się wyraźna;

Echo z daleka woła! - N a d a r e m n o!!! 

 

Wysokie drzewa; w poszumie, na wietrze, 

Słoneczny promień prześwietla korony. 

Zapach żywiczny przenika z powietrzem, 

 

Słowik w zaroślach śpiewa, jak natchniony.

W próchnicznej ziemi konwalie najpierwsze, 

Nad lasem krążą - nadleciały - wrony. 

 

 

 

 

 

Edytowane 30 Listopada 2023 przez M_arianna_ (wyświetl historię edycji)

[MIROSŁAW C.]

@~Mari_anna~

'i gdy człowiek wejdzie w las, to nie wie,

czy ma lat pięćdziesiąt, czy dziewięć' 

 

Pozdrawiam. 

[_M_arianna_]

@MIROSŁAW C.

 

Może; aż tak - to nie,

bo nie mogę sobie na to pozwolić, lecz od lasu nie uciekniesz.

Pozdrawiam :) 

Edytowane 12 Maja 2020 przez ~Mari_anna~ (wyświetl historię edycji)

[złote serduszko]

@~Mari_anna~ bardzo ładny wiersz a przy okazji zapraszam do mnie

 

https://poezja.org/utwor/176760-wyjątkowa-dusza/

[puszczyk]

Dobry sonet.

[Gość Radosław]

Biorę w całości. Pozdrawiam.