Zgłoś

nie ma czasu na miłość a jednak wciąż jest z nami w każdym dotyku dłoni w twarzy wtulonej nad ranem otaczasz mnie ramieniem i czuję się bezpieczna unoszę stopy lekko nad ziemią bo trzymasz mnie za rękę jak dziecko serce żyje radośniej dzwoni srebrem poranków czerwień oświetla nocą bezdroża bicie odlicza kroki o zmierzchu nasza ścieżka lśni w głębi lasu chociaż pokryta powłoką szronu zamykasz oczy wciąż jestem z tobą ... oprócz Ciebie nic /wiesz o tym/        

@Marek.zak1 "przestrzelone"-jasne! Dzięki za miłe powitanie.

Witaj na forum. Marzenia są fajne, bo jak gdyby można tylko nimi żyć, ale też mogą motywować, jeśli nie są przestrzelone, bo wtedy trudno o realizację i złe nastroje wracają. Z autopsji.  Pozdrawiam

Zapomniałem o wczoraj.  Mam od Boga pocieszankę.  Marzenia. Inni mają pasję,  pieniądze,  powodzenie, szczęście,  upośledzenia i co tam jeszcze każdy woli. A ja mam marzenia. Czy jest w nich nadzieja? Nie wiem. Wszystko przeminęło. Pochmurny dzień.  Jakby bezrozumne chmury pół świata zakryły. Idę drogami pól I lasu. Jesienią zmarłe liście nie szemrzą śmiercią pod ciężkim butem. Umilkły zimą. Ale Ona jest. Wypełnia cząsteczki mej duszy marzycielskiej. Tych 21 gramów. Jest daleko. Tylko ta pocieszanka od Boga. Jakbym Ją dotykał. Nawet nie muszę zamykać oczu. To jeszcze marzenia? Czy tylko prostacka,  marcowa depresja? Cisza. Jakiś ptak ochryple woła. O miłość? Nie wiem.

@wertykalnie Jakże nie znoszę myć widelców, powiedz mi dlaczego? Pozdrawiam... wertykalnie, Alicjo!