-
Ostatnio w Warsztacie
-
beta_b 5 051
@Marek.zak1 @Deonix_ @Łukasz Jasiński
drodzy, skojarzenia z myślami o śmierci są logiczne, ale nie do tego przypadku. Nigdzie się nie wybieram, co kilka lat zmartwychwstaję (po różnych onko), więc jestem ostatnią osobą, którą by goniło w tamtym kierunku, może dlatego, że za blisko byłam, znam okolice i ciekawią mnie bardziej rejony życia, nie ciemności. Tym niemniej przyznaję się do tęsknoty za delikatnością, bo ciężko się w tłumie o to upominać, trudno opłotkować: delikatnie pukać, bez zgody nie wchodzić.
Albo ja nie umiem. Ściskam wszystkich. bb
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 31 odpowiedzi
- 611 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 9 992 wyświetleń
-
rozgnieć poczwarkę
Przez Somalija, w Wiersze gotowe
- spadek dzietności
- in vitro konta in vivo
- (i 1 więcej)
- 14 odpowiedzi
- 222 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 167 wyświetleń
-
- 11 odpowiedzi
- 176 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez violetta · Opublikowano
mięknę przy róży i wisterii jestem z ich zaletami piękna delikatna w wymarzonym ogrodzie rozpoznaję wydeptane ścieżki śmielej zanurzona bardziej bliska ciebie lata z tymiankiem i oliwką -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
gdzie bym nie był po jakimś czasie coś mnie woła bym wrócił do swego domu to wołanie mnie cieszy jest jak lekarstwo które przypomina że w domu najlepiej gdzie bym nie był w lesie na łące w sadzie cieszył się ich pięknem czuje że dom czeka bo w nim mam swoje ale swój fotel kominek przy którym wspominam o tym co było gdzie bym nie był wracam do domu tu moje gwiazdy i niebo gdzie moje szumi drzewo tak tak moi drodzy wszędzie jest fajnie ale koło domu nadzieja czeka gdzie bym nie był zawsze myślami jestem bliżej swojego domu on moim spełnieniem -
Przez ja_wochen · Opublikowano
łatwo tak zmienić twarz jednym cięciem wyostrzyć zdjęcie wysiłku nie trzeba by dotknąć nieba taki to czas drzazga siedzi w nas -
Przez error_erros · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Jak to zwykle bywa, nie za bardzo rozumiem, co usiłujesz powiedzieć. Cieszę się, że jest Ci miło. Mnie tym bardziej! -
Przez Marcin Tarnowski · Opublikowano
– „ Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: « Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi ». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: « Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: 'Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła'. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.” Ewangelia według św. Łukasza, rozdział 15, wersy 1-7. – Pasterz szczęśliwy przez cytat, Gdy wzrokiem nie jego pytam. – „ Tak, tak, wierz w to koniecznie! ” Rzekł lis niesiony bezpiecznie, W kożuch owczy przebrany. – A pan znów, jak wciąż zbłąkany? – „ Lubię jak noszą na rękach, I gdy za mą łzę wyżerka! ” A może ten cały Jezus by się na to jednak nie nabrał? Bo to trochę jak z różnicą między przypadkowym złamaniem a wrodzoną łamliwością kości, – co innego wyciągnąć z chaszczy owieczkę, która raz czy dwa się zabłąkała, a co innego nieustannie ratować „owieczkę”, która obsesyjnie się zabłąkuje, w przebiegu „choroby zabłąkaniowej”. Zauważyliście, że Jezus nie nosił na rękach starych lisów? Uwaga: Grafiką „Jezus niosący lisa w owczej skórze” ilustrował (pod moje dyktando) EjAj, a konkretnie program „Imagine”.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi