Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"pan-sofia"


Rekomendowane odpowiedzi

Podobno czyjś człowiek jest pewien
swego pana przed imieniem
Wolności życia! Czuć ich genezę
pisać świadomie, zawsze i wszędzie
mówić szczerze, nie tylko w momencie
kiedy jesteś na własnym podeście
a usta, jakby obce, a serce
bardziej być nie może
gdy w twoim głosie tak dalekie
jak pewność siebie, że to, co powiesz
ma jakieś znaczenie.

 


O pisaniu nic nie wiem
bo kiedyś zgaszono światło
Potrzeba oczu w tym piekle
wierzę, że większa niż marność
jak po ranie śmiertelnej
to słowo ciałem się stało
i wrosło ludziom w ciało
dlatego ku małpiej uciesze
pokazuję światu białe ręce! 

 

Napiszę przez przedramię
a ty czytaj, że przez serce
Winny być zupełnie czarne
jakbym umiłował rzeźnię!

 

Muszę zbić ostatnią lampkę
żeby pobiec na wieczerzę
i wybrudzić całą kartkę
moim szczerym atramentem!
....
ale mi się nie chce, Panie!
więcej cierpieć.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chciałbym z góry przeprosić za moją składnię i możliwe trudności z odbiorem mojego komentarza. Jest już trochę późno i nie mogę się w samym sobie połapać :)

 

"czyjś" ma w zamierzeniu kojarzyć się z "jakiś", a jednocześnie odnosi się do zwrotu ,,moi ludzie". Czyjś informuje o podległości bohatera lir.. Cały wiersz zresztą opiera się na skojarzeniach, które najprawdopodobniej będą jasne tylko dla mnie, bo trochę skopałem klimat wiersza. Zawsze miałem z tym problem, ale to już może taki mój urok, że zmienność i moje skojarzenia sprawiają , że wszystko odbija się na wierszach ;) Skaczę po prostu po tematyce,  "gubię" rytm (choć w środku wszystko jest okej). PL i bolączka - dobre, ciekawie ujęte.

 A co z tytułem? Podczas pisania wiersza stwierdziłem, że wiersz nie będzie mieć tytułu i zostawię tylko gwiazdki, ale zacząłem od problematyki zwrotu grzecznościowego "Pan", okraszonej zbyt stukniętą metaforyką. To jest tak: pierwsza zwrotka o mówieniu i pisaniu, a reszta o pisaniu i trochę o mówieniu, dlatego "pan-wszystko" oraz pansofia, czyli trochę takie przeświadczenie o wszechwiedzy (umiarkowanej) sprawiło, że nadałem ten obszerny tytuł. Wiersz przecież tak właściwie jest o wszystkim, a zarazem o niczym ;)

 

Utwór jest poza tym kompletnie nieuporządkowany, może za krótki, może za długi, ale nie wiem czy będę mieć jeszcze ochotę na układanie tak sporego, lecz ukrytego przekazu.

PS.

O tej godzinie wypada mi już chyba napisać: Dobrego dnia! Dzięki, że zajrzałeś i poświęciłeś swój czas ;) Bardzo mi miło.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...