Kapusta

[nightman]

Niebieski elem nie ma smaku cygara
Zaciągasz w płuca tlen, płacisz wyobrażni haracz
W mętnej wodzie idziesz, nad marnosciami marność
Idący na przedzie, chcą byś się ogarnął
Miało być inaczej, miała być kapusta
Życie pełne znaczeń, chwilo trwaj, nie ustań
Poławiacze marzeń w zardzewiałym kutrze
Ręce macie czyste, ale twarze brudne

Wypalony wzrok, łza wytarta po kryjomu
Galernicy, twardziele, ulepieni z betonu
Szukają swego szczęścia, carpe diem
Ćwiczą siłę w pięściach, pochylają grube szyje
Wchodzisz z nimi w trans, spacerujesz w glorii
Kieszenie rwie hajs, memento mori
Tym dzwiękiem karmisz się, kim naprawdę jesteś
Człowiekiem, który pali elemy niebieskie

Garść tabletek, wódka, to jeszcze pamiętasz
Film się urwał, w szpitalu też są święta
Leżysz, spoglądasz przez okno na horyzont
Perspektywa nie jest dobra, tęsknisz za Ibizą
Kilku kolegów i kilka koleżanek
Są tu dla Ciebie, jak drogocenny diament
Ktoś podchodzi, częstuje cygarem
Robisz dobra minę, mówisz: już nie palę